Jednym z najciekawszych i najbardziej inspirujących zjawisk w dziedzinie muzyki dawnej jest powstawanie nowych zespołów i orkiestr. Przypomina to zdecydowanie bardziej rzeczywistość muzyki popularnej i jazzowej niż realia muzyki symfonicznej czy operowej, gdzie nowe zespoły i opiekujące się nimi instytucje powstają raz na kilkadziesiąt lat. Artyści zajmujący się muzyką dawną są bardziej mobilni i niezależni, co w znacznym stopniu wymuszone jest sytuacją niż ich marzeniami - każdy przecież marzy o jakiejś stabilizacji i wynikającym z niej komforcie systematycznej pracy. Nic zatem dziwnego, że próby sformalizowania, quasi-instytucjonalizacji są dla wielu idée fixe.
W środowisku muzyki dawnej wrze więc jak w ulu. Co chwilę pojawia się jakaś nowa orkiestra, nowy zespół kameralny, nowy consort, nowy chór. Najczęściej okazuje się, że to efemerydy, bardziej nazwy niż aktywne organizmy artystyczne. Kojarzone przeważnie, by skorzystać z jakiejś okazji, dotacji, zaproszenia. Jeśli się powiedzie, jeśli pomysł i pierwsze koncerty są udane, jest szansa, by muzycy odnaleźli w sobie dostatecznie dużo motywacji do systematycznej pracy. Jeśli się nie uda, po takim zespole zostaje czasami ślad w głowach słuchaczy, ale przede wszystkim zdezaktualizowana strona internetowa odwiedzana czasami przez przypadkowych internautów.
Są wszakże przedsięwzięcia, które od samego początku mają w sobie coś wykraczającego poza przypadkowość. Dotyczy to zwłaszcza muzyków o bardzo wyrazistej osobowości. Nie mieszczą się w ramach zespołów kierowanych przez swoich kolegów. Chcą dostać do ręki wieloosobowe narzędzie, które pozwoli nadać dźwiękowy kształt ich wyobraźni. "Chcieć" w świecie muzyki dawnej oznacza "stworzyć", później wypracować swój własny styl i wreszcie "przetrwać".
Moment wypracowywania własnego, oryginalnego stylu jest czymś ekscytującym, zwłaszcza, gdy można obserwować ten proces z bliska. Kolejny projekt cyklu Mazovia Goes Baroque jest podsumowaniem tego procesu, który obserwowaliśmy wspólnie od listopada ubiegłego roku. Najpierw, właśnie w listopadzie, słyszeliśmy dopiero co założoną przez Alexisa Kossenkę i Zefirę Valovą orkiestrę Les Ambassadeurs w muzyce oratoryjnej. Później, w maju bieżącego roku, słyszeliśmy jej nieco bardziej kameralne wcielenie, ale wciąż z naciskiem na muzykę wokalną. Teraz przyszedł czas na muzykę czysto instrumentalną, zarówno w wariancie kameralnym, jak i orkiestrowym. Projekt to tym ważniejszy, że uwieńczeniem prób i kilku koncertów (w Płocku i w Warszawie) będzie czterodniowa sesja nagraniowa (Studio im. Lutosławskiego), w czasie której zrejestrowane zostaną utwory Antonio Vivaldiego. Materiał ukaże się na płycie wydanej przez znakomitą francuską wytwórnię płytową Alpha w pierwszej połowie roku 2013.
(MGB)
Niedziela, 1 lipca 2012, godz. 19.00
Płock, Sala Koncertowa Państwowej Szkoły Muzycznej
ul. Kolegialna 23
Les Ambassadeurs:
Alexis Kossenko flet prosty
Zefira Valova skrzypce
Maciej Łukaszuk wiolonczela
Jean Rondeau klawesyn
Program: Barokowa kameralistyka - między intymnością a wirtuozerią
(G.F. Händel, G.Ph. Telemann, C.Ph.E. Bach, J.S. Bach, J.J. Quantz)
Program 2 przeprowadzi transmisję z tego wydarzenia, również za granicę w ramach EBU (European Broadcasting Union)
Środa, 4 lipca 2012, godz. 19.00
Płock, Sala Koncertowa Państwowej Szkoły Muzycznej
ul. Kolegialna 23
Czwartek, 5 lipca 2012, godz. 19.00
Warszawa, Studio Koncertowe Polskiego Radia
im. W. Lutosławskiego, ul. Z. Modzelewskiego 59
Bilety na warszawski koncert do nabycia na stronie sklep.polskieradio.pl
Zefira Valova skrzypce solo
Anne Freitag flet traverso
Anna Starr, Markus Müller oboje
Anneke Scott, Joseph Walters rogi
Les Ambassadeurs
Alexis Kossenko flet traverso, dyrygent
Program: Włoska fantazja, niemiecki dźwięk
(A. Vivaldi, J.G. Pisendel, J.J. Quantz)
