Małgorzata Wasiucionek-Potera i Andrzej Karałow. Duet, któremu nie chodzi o efekt, a o uwagę

Ostatnia aktualizacja: 29.04.2025 18:00
Duet Małgorzata Wasiucionek-Potera i Andrzej Karałow wybiera te utwory i te brzmienia, które nie chcą się podobać - tylko znaczyć. W ich repertuarze XX i XXI wiek nie jest epoką, lecz polem doświadczalnym: dla ciszy, dla napięcia, dla tego, co nie mieści się w formacie "dzieła na skrzypce i fortepian".
Duet Małgorzata Wasiucionek-Potera i Andrzej Karałow - wybiera te utwory i te brzmienia, które nie chcą się podobać - tylko znaczyć.
Duet Małgorzata Wasiucionek-Potera i Andrzej Karałow - wybiera te utwory i te brzmienia, które nie chcą się podobać - tylko znaczyć. Foto: PR

Program koncertu to nie linearny zbiór kompozycji, lecz konstrukcja - starannie wyważona, oparta na wrażliwości i kierująca się pewną filozofią słuchania. Hosokawa, Takemitsu, Rautavaara, Saariaho, Sciarrino, Karałow, Tüür - różne języki i estetyki, ten sam idiom, nieoczywiste piękno.

To muzyka, która nie daje się pospiesznie konsumować. Rozpuszcza się w czasie. Czasem z nim "pogrywa". Czasem o coś pyta. Czasem tylko zawiesza głos. Być może niczego nie wyjaśnia - ale zmienia sposób, w jaki słuchamy.

Wykonawcy:

  • Małgorzata Wasiucionek-Potera - skrzypce
  • Andrzej Karałow - fortepian

Program:

  • Toshio Hosokawa – Lullaby for Itsuki (arr. na skrzypce i fortepian) (2011)
  • Tōru Takemitsu – Distance de Fée (1951)
  • Einojuhani Rautavaara – Summer Thoughts (2008)
  • Kaija Saariaho – Tocar (2009)
  • Salvatore Sciarrino – Sonatina (1975)
  • Andrzej Karałow – Air (2025) - prawykonanie
  • Erkki-Sven Tüür – Conversio (1994)

*** 

Koncert został zaplanowany na niedzielę (4.05) o godz. 17.00 w Studiu Polskiego Radia im. W Szpilmana w Warszawie.

Czytaj także

"Triadic Memories". Karałow Plays Feldman

Ostatnia aktualizacja: 21.04.2025 14:58
W Studiu Polskiego Radia im. W Szpilmana ze specjalnym koncertem wystąpił Andrzej Karałow. Pianista przedstawił "Triadic Memories" Mortona Feldmana, jedno z najbardziej niezwykłych dzieł XX wieku w nowej interpretacji. 
rozwiń zwiń