W cyklu Czasem gramy zapraszamy na audycje pośwęcone Garrickowi Ohlssonowi. Zaprasza Anna Skulska. Od poniedziałku do czwartku o 11.05.
Garrick Ohlsson naukę gry na fortepianie rozpoczął w ósmym roku życia w Westchester Conservatory of Music w Nowym Jorku u Thomasa Lishmana. W latach 1961-1971 odbył studia pianistyczne w Juilliard School of Music w Nowym Jorku w klasie Saszy Gorodnickiego, a następnie (od 1968 r.) w klasie Rosiny Lhevinne i Olgi Barabini. Pobierał konsultacje artystyczne u Claudio Arraua i Irmy Wolpe. Po raz pierwszy wystąpił publicznie mając dwanaście lat (1960).
Ohlsson jest zwycięzcą (pierwsze nagrody) trzech międzynarodowych konkursów pianistycznych w Bolzano (im. Busoniego, 1966), Montrealu (1968) i Warszawie (Konkurs Chopinowski, 1970). W Warszawie otrzymał ponadto nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków.
Pierwsze swe wielkie tournée artystyczne po Europie, zorganizowane przez agencję koncertową Sola Huroka, odbył w 1969 roku. Wystąpił wówczas z wielkim powodzeniem w rzymskiej Akademii Santa Cecilia, teatrze „La Fenice” i in. Po tryumfie na Konkursie Chopinowskim, Ohlsson stał się tak modnym pianistą, że nie był w stanie sprostać wszystkim zaproszeniom koncertowym napływającym z różnych stron świata. Gazety amerykańskie pisały o nim jak o bohaterze narodowym; Hurok zorganizował mu gigantyczne tournée po USA, opiewające na ponad 40 koncertów. Od tej pory pianista intensywnie koncertuje, grając z najwspanialszymi dyrygentami i orkiestrami świata. Np. w 1998 roku inaugurował festiwal muzyczny w Pekinie z berlińską orkiestrą radiową pod dyrekcją Rafaela Frübeck de Burgos. Rok później, z okazji 150. rocznicy śmierci Choina, dał serię recitali chopinowskich m.in. na europejskich festiwalach La Roque d’Antheron, Fetes Romantiques w Nohant, Klavier-Festival Ruhr w Essen.
W Polsce Garrick Ohlsson występuje dość często z recitalami i jako solista koncertów symfonicznych. Należy do ulubionych artystów publiczności polskiej, która ceni go za świetne interpretacje muzyki Chopina, Liszta, Skriabina, nacechowane wirtuozerią i rozmachem.
Pianista uprawia kameralistykę, współpracując ze śpiewaczkami Ewą Podleś i Jessie Norman, skrzypaczką Hilary Hahn i kwartetami smyczkowymi (Cleveland Quartet, Emerson Quartet, Guarneri Quartet i Takacs Quartet). Wraz ze skrzypkiem Jorja Fleezanisem i wiolonczelistą Michaelem Grebanierem założył w San Francisco FOG Trio.
