Wraz z wielkim pisarzem meksykańskim Carlosem Fuentesem, peruwiańskim Mario Vargasem Llosą oraz kolumbijskim Gabrielem Garcia Marquezem stał się symbolem światowego "boomu" literatury latynoamerykańskiej w latach 70-tych XX wieku.
Przełomowym wydarzeniem w twórczości Cortazara stało się opublikowanie "Gry w klasy" (1963r.), powieści o oryginalnej konstrukcji, zrywającej z tradycyjnym sposobem narracji. Zyskała ona miliony czytelników na całym świecie i uznanie światowej krytyki. Książka zawiera refleksje nad współczesną cywilizacją. Mówi o alienacji młodych, wrażliwych i rozbudzonych intelektualnie ludzi w otaczającym ich świecie.
Utwory Cortazara to, między innymi, opowiadania: "Bestiarium", "Koniec zabawy", "Tajemna broń". W powieściach "Gra w klasy", "Model do składania", "Książka dla Manuela" Cortazar eksperymentuje z kategoriami czasu, przestrzeni, oraz burzy tradycyjną relację między narratorem a czytelnikiem. Z kolei opowiadania "Dla wszystkich ten sam ogień" i "Ośmiościan" zawierają elementy fantastyki. Pisarz jest też autorem esejów o zabarwieniu humorystycznym: "W osiemdziesiąt światów dookoła dnia" i "Ostatnia runda" oraz sztuk teatralnych. Jest też współautorem scenariusza na podstawie własnego opowiadania do filmu Michelangelo Antonioniego "Powiększenie".
Pisarz kilkakrotnie odwiedził Polskę, ostatni raz w 1979 roku. W pamięci wielbicieli jego twórczości pozostał Wielkim Kronopiem - w nawiązaniu do tytułu jednej z jego książek: "Opowieści o kronopiach i famach" - pełnym wrażliwości, fantazji i krytycznego stosunku do otaczającego go świata.
Julio Cortazar urodził się 26 sierpnia 1914 roku w Belgii, gdzie jego ojciec był pracownikiem argentyńskiej misji handlowej. Po powrocie do Argentyny wykładał literaturę i pisał pierwsze utwory poetyckie. W 1951 roku opuścił Argentynę i zamieszkał w Paryżu, gdzie zmarł w 1984 roku.
