Zbiorową, uogólniającą biografię pokolenia Kolumbów (nazwa od tytułu książki Romana Bratnego) można określić następująco: urodzeni około 1920 roku, wychowani w wolnej Polsce, zdążyli przed wybuchem wojny zdać maturę, w czasie okupacji konspiracyjnie studiowali i walczyli, w przeważającej części zginęli w Powstaniu Warszawskim. Wojna była przeżyciem, które ukształtowało ich świadomość i tożsamość, również tę artystyczną, w największym stopniu.
Poezja młodych poetów Warszawy przeniknięta jest katastrofizmem (prorokowanie końca europejskiej cywilizacji, wizje apokalipsy spełnionej, świadectwa zwątpienia, pewność zbliżającej się śmierci), któremu towarzyszy dramatyczne poszukiwanie ocalenia (heroiczny wybór walki w imię wartości patriotycznych, religijnych czy moralnych) i tragiczna, skontrastowana z czasem zagłady, świadomość tego, co minione (niewinne dzieciństwo, beztroski czas wczesnej młodości).
Przedstawiciele pokolenia Kolumbów to m.in. Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, czy Andrzej Trzebiński.
W tym tygodniu zapraszamy do wysłuchania wybranych wierszy młodych poetów Warszawy.
Audycję opracowała Bogumiła Prządka.
2-6 sierpnia (poniedziałek-piątek), godz. 15:25
