Ekscentryk, zapalony cyklista, bohater setek anegdot, głośna postać paryskiej bohemy przełomu wieków. Alfred Jarry, którego 140. rocznica urodzin przypada 8 września, jako poważny twórca został odkryty dopiero przez surrealistów. Zaczął pisywać poezję i prozę w wieku 12 lat, a swój najsłynniejszy utwór, czyli groteskową farsę pt. "Król Ubu czyli Polacy" napisał jako 14-letni gimnazjalista.
W 1896 roku w Théâtre de l’Oeuvre reżyser Aurélian Lugné-Poe wystawił "Króla Ubu", czym wywołał skandal. Sztuka uważana jest za antycypację teatru absurdu. Jarry utrzymywał się z regularnego pisania do kilku gazet. m.in. "Mercure de France". Zainspirowany "Wehikułem czasu" H.G. Wellsa, napisał pseudonaukową pracę" O budowie wehikułu czasu," tworząc w niej pojęcie patafizyki – dowcipnego połączenia metafizyki i fizyki teoretycznej. Zmarł w wieku 34 lat z powodu powikłań wywołanych gruźlicą i alkoholizmem.
1 września (niedziela), godz. 18.00
Autor:
Alfred Jarry
Autor Przekładu:
Tadeusz Boy-Żeleński
Reżyser:
Jan Warenycia
Realizator:
Andrzej Brzoska
Inni współtwórcy:
Joanna Szwedowska (adaptacja)
Obsada:
Krzysztof Kowalewski - Król Ubu, Stanisława Celińska - Ubica, Zdzisław Tobiasz, Jan Kociniak, Mariusz Dmochowski, Arkadiusz Bazak, Wiesława Mazurkiewicz
Słuchowisko archiwalne z 1992 r.