Przed laty Konrad Swinarski mnie namawiał, żebym napisał dalszy ciąg, Kartotekę drugą. Choć i ja sam wiedziałem, że jest to „sztuka w drodze”. To, że w końcu zrealizowałem swój zamiar, wzięło się stąd, że chciałem doświadczyć na sobie tego, czym jest reżyseria. (T. Różewicz)
Ponad trzydzieści lat po Kartotece powstała jej swoista kontynuacja. Podczas prowadzenia przez Tadeusza Różewicza prób Kartoteki na Scenie Kameralnej Teatru Polskiego we Wrocławiu (17 XI – 2 XII 1992), w tym wyjątkowym spotkaniu autora i reżysera, jako efekt próby „sprawdzenia wytrzymałości tekstu” narodziła się rzecz nowa – Kartoteka rozrzucona.
Różewicz „rozrzucił” i tak już przecież zdekonstruowaną Kartotekę: usunął fragmenty, dołączył inne, nadał scenom nowe znaczenia, wzbogacił istniejące wątki, przywołał „szum informacyjny” rzeczywistości lat 90. (aborcja i Krzyżowa, lustracja i handel częściami ludzkiego ciała). Zdekomponował swój dawny dramat, by złożyć go w nową, podszytą rozpadem całość.
Zapraszamy na radiową adaptację Kartoteki rozrzuconej Tadeusza Różewicza.
Reżyseria: Andrzej Zakrzewski
Obsada: Adam Ferency, Małgorzata Kożuchowska, Katarzyna Łaniewska, Ignacy Machowski, Jolanta Wołłejko, Wieńczysław Gliński, Bronisław Pawlik, Ewa Wencel, Stanisław Brudny
11 kwietnia 2010, godz. 22.00
