Na ten koncert polscy melomani czekali wiele lat, zwłaszcza że mało kto pamiętał występ Chóru im. Monteverdiego i Johna Eliota Gardinera we Wrocławiu na początku lat osiemdziesiątych. Legendarny angielski kapelmistrz przyjechał na festiwal Wratislavia Cantans na zaproszenie ówczesnego dyrektora artystycznego imprezy, Paula McCreesha. Veni, cecini, vici – mógłby zakrzyknąć Gardiner, który rzucił polską publiczność na kolana, a w uwielbieniu dla niego i we frenetycznych owacjach nie było przesady. Oba koncerty, które poprowadził, były niezwykłe. Szczególnie pamiętny okazał się występ w Kościele Pokoju w Świdnicy. Jedyne w swoim rodzaju wnętrze świątyni oraz genialne interpretacje motetów jednego ze „starych” Bachów i kantat żałobnych lipskiego kantora sprawiły, że ten koncert był jednym z ważniejszych wydarzeń muzycznych ostatnich lat w Polsce.
Na retransmisję tego wydarzenia w piątek (9 maja) po godzinie 13.00 zaprasza Piotr Matwiejczuk.
***
W mijającym tygodniu do wygrania był 6-płytowy box zatytułowany La Chair et l'Esprit – utkany z muzyki, obrazów i muzykologicznych tekstów portret Bacha (uzupełniony 200-stronicową, pięknie wydaną książką). Album ten powędruje do Pani Haliny z miejscowości Zielonki, która tak uzasadniła swój wybór:
"K01-poniewaz zawsze najlepiej zaczac od Bacha!"
Posłuchaj fragmentu koncertu K01
Kantaty rodziny Bachów – koncert 42. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans
The Monteverdi Choir i The English Baroque Soloists pod dyrekcją Johna Eliota Gardinera, soliści: Julia Doyle – sopran, Clare Wilkinson – mezzosopran, James Gilchrist – tenor, Peter Harvey – baryton, Matthew Brook – bas (Świdnica, 12.09.2007)
Johann Christoph Bach Herr, wende dich und sei mir gnädig, Fürchte dich nicht, Wie bist du den, o Gott, Mit Weinen hebt sich’s an; Jan Sebastian Bach Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit BWV 106; Johann Christoph Bach Der Gerechte ob er gleich zu zeitlich stirbt, Ach, dass ich Wassers gnug hätte, Es ist nun aus; Jan Sebastian Bach Lass, Fürstin, lass noch einen Strahl BWV 198
***
W "Konkursie za SMS" co tydzień przedstawiamy Państwu nowe propozycje koncertowe.
Każdy z koncertów ma swój indywidualny symbol literowo-cyfrowy (K01, K02, K03, K04, K05). O tym, który z nich nadamy w całości w piątkowej audycji, decydują uczestnicy głosowania.
Aby wziąć udział w konkursie, wystarczy wysłać SMS pod numer 71211 z symbolem wybranego koncertu oraz krótkim uzasadnieniem wyboru. Autor najciekawszego uzasadnienia otrzyma cenną nagrodę!
Głosy oddawać można od godz. 15.00 w piątek do godz. 18.00 w czwartek. O wynikach głosowania informujemy na naszej antenie w czwartek o 19.30.
Uczestnicy głosowania mogą wygrać nagrody w postaci boxów płytowych.
Regulamin konkursu "Koncert za SMS" - nagrody płytowe
A głosowali Państwo także na następujące koncerty
K02
Posłuchaj fragmentu koncertu K02
Midori – skrzypce, Robert McDonald – fortepian – recital w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego,18.02.2007
Paul Hindemith Sonata skrzypcowa C-dur , Robert Schumann II Sonata skrzypcowa d-moll op. 121, Anton Webern Cztery utwory na skrzypce i fortepian op. 7, Ludwig van Beethoven II Sonata A-dur op. 12 na fortepian i skrzypce, Maurice Ravel Rapsodia na skrzypce i fortepian Cygan
1 marca 2007 roku obchodziliśmy siedemdziesiątą rocznicę powstania Programu 2 Polskiego Radia. Koncert, który odbył się niecałe dwa tygodnie wcześniej był pierwszym z całej serii wydarzeń, które przygotowaliśmy z okazji naszych urodzin. W Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego wystąpiła jedna z największych skrzypaczek świata, 36-letnia wówczas Japonka Midori i jej stały akompaniator, amerykański pianista Robert McDonald. Utwory, które zabrzmiały podczas tego koncertu, były nowymi pozycjami w repertuarze Japonki. Uczennica Dorothy De Lay i Pinchasa Zukermana to skrzypaczka-intelektualistka, która zawsze uważnie układa program występów i z niezwykłą elastycznością łączy wnikliwe interpretacje dzieł Beethovena, Messiaena, Lutosławskiego bądź Schoenberga z olśniewająco wykonywanym repertuarem wirtuozowskim – kompozycjami Sarasatego lub Wieniawskiego. W radiowym studiu koncertowym przed siedmioma laty dała koncert znakomity. Jej gra była nieskazitelna technicznie i piękna brzmieniowo, a sama artystka, głęboko skupiona, stworzyła niepowtarzalną atmosferę intymnego spotkania z publicznością.
K03
Posłuchaj fragmentu koncertu K03
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach pod dyrekcją Reinberta de Leeuw na festiwalu Warszawska Jesień (Warszawa, 21.09.2007)
Paweł Mykietyn II Symfonia (prawykonanie), Kazimierz Serocki Fantasia elegiaca
To był niezapomniany koncert. Rozpoczynała się właśnie 50. jubileuszowa "Warszawska Jesień", a zgromadzona w Filharmonii Narodowej publiczność czekała na prawykonanie utworu jednego najbardziej cenionych warszawsko-jesiennych kompozytorów - Pawła Mykietyna. Jego II Symfonia okazała się jednym z największych wydarzeń tego festiwalu. Pierwsza duża, autonomiczna, symfoniczna kompozycja tego twórcy po prawykonaniu została uznana za jeden z najważniejszych polskich utworów ostatnich lat.
Paweł Mykietyn przewrotnie nadał swojej symfonii numer 2, choć wiemy, że I Symfonia nigdy wcześniej nie powstała. W 2008 roku dzieło (w nagraniu z tego koncertu) przedstawione podczas przesłuchań Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów w Dublinie uzyskało najwyższą punktację i otrzymała miano utworu rekomendowanego w kategorii ogólnej. Została też wyróżniona Nagrodą Mediów Publicznych "Opus".
Tamtego wieczoru w Filharmonii Narodowej zabrzmiała też kompozycja jednego z twórców "Warszawskiej Jesieni" - Kazimierza Serockiego. Fantasia elegiaca na organy i orkiestrę została ukończona w 1972 i po raz pierwszy zaprezentowana w Baden Baden.
K04
Posłuchaj fragmentu koncertu K04
Recital Christopha Prègardiena – tenor i Andreasa Staiera – fortepian na VI Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym Chopin i jego Europa (Warszawa, 13.08.2010)
Pieśni Wolfganga Amadeusa Mozarta, Fryderyka Chopina, Ludwiga van Beethovena, Franciszka Schuberta i Roberta Schumanna
Nieczęsto wieczory pieśni budzą takie emocje jak wtedy, gdy na estradzie pojawiają się Christoph Pregardien i Andreas Staier. Duet doskonały, przykład nie tylko wybitnego wykonawstwa, ale też idealnego partnerstwa i podobnej wrażliwości artystycznej obu muzyków. To szczególnie ważne w przypadku liryki wokalnej, o czym mogliśmy się przekonać już w 2009 roku, podczas ich pamiętnej interpretacji Podróży zimowej Franciszka Schuberta na festiwalu "Chopin i jego Europa". Magiczna atmosfera tamtego koncertu na długo pozostała w pamięci, nic też dziwnego, że kolejny wspólny występ niemieckich artystów w Warszawie budził wielkie oczekiwania. To był niezapomniany wieczór, z programem ukazującym twórczość Chopina na tle panoramy pieśni niemieckiej, od bezpretensjonalnych pieśni Mozarta po przepięknie wykonane przez Pregardiena i Staiera utwory Schuberta i Schumanna
K05
Posłuchaj fragmentu koncertu K05
Koncert Orkiestry Symfonicznej Radia we Frankfurcie pod dyrekcją Paavo Järviego, solista: Gerhard Oppitz – fortepian na XI Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena (Warszawa, 1.04.2007)
Ryszard Strauss Don Juan - poemat symfoniczny op. 20 , Ludwig van Beethoven III Koncert fortepianowy c-moll op. 37, Ryszard Strauss Życie bohatera - poemat symfoniczny op. 40
Ten koncert warszawska publiczność zapamiętała na długo. Nie tylko dlatego, że miał wyjątkowo uroczystą oprawę – odbywał się dla uczczenia pięćdziesiątej rocznicy podpisania Traktatów Rzymskich. Przede wszystkim dlatego, że w Filharmonii Narodowej wystąpił jeden z najlepszych zespół symfonicznych w Europie, a występem tym potwierdził swoją wielką klasę. Program wieczoru ułożony został tak, by pokazać maestrię i dyrygenta, i poszczególnych członków orkiestry, i zespołu jako całości. Wirtuozeria frankfurckiej orkiestry radiowej pod kierunkiem Estończyka Paavo Järviego, dyrektora artystycznego zespołu, olśniła w poematach symfonicznych Ryszarda Straussa. Gorąco przyjęty został również solista wieczoru Gerhard Oppitz, który wystąpił w jednym ze swoich popisowych numerów III Koncercie fortepianowym Beethovena.
