Norwegia w rękach gangów

Przez prawie całe swoje życie zawodowe był jedynym policjantem w Norwegii, który walczył z przestępczością zorganizowaną. Superglina spotyka się po latach z genialnym złodziejem.

Foto: mat.prasowe

- Wcześniej, gdybym usłyszał, że do mojego mieszkania ktoś się włamuje, od razu zadzwoniłbym policję i czekał na ich interwencję - mówi Kjetil S. Østli, autor "Policjantów i złodziei" - Dziś, tak mi się przynajmniej wydaje, postąpiłbym inaczej. Gdybym usłyszał odgłosy włamania, natychmiast pobiegłbym i próbował sam wygonić włamywacza.
Østli opisuje w wydanej właśnie u nas książce Norwegię, w której dopiero po dwudziestu latach niczym nieskrępowanej działalności profesjonalizujących się złodziei wprowadzono do prawodawstwa paragraf o ściganiu przestępczości zorganizowanej.

Wcześniej do walki z gangami w całym kraju oddelegowany był tylko jeden policjant. W książce Østliego superglina Johnny Brenna spotyka się z Petterem R. Hansenem, jednym ze złodziei, któremu nigdy nic nie udowodniono:

- Cały czas podświadomie rozglądamy się za przestępcami, szukamy znaków. To skaza zawodowa - mówi Brenna.
Hansen przytakuje.
- Albo za policjantami. Rozpoznajemy ich z daleka. Policjanta zdradza jego wzrok. Wy wypatrujecie nas. A my was.
- Policjanci i złodzieje. Na tym polega zabawa - stwierdza Brenna.
 A ja nagle zdaję sobie sprawę, że dotąd policjanci i złodzieje byli dla mnie niczym dwa odrębne światy; teraz zaczynam rozumieć, że to ten sam świat, tylko rozdzielny przez prawo.

 

usc/mat.prasowe/fragm.książki Wydawnictwo Czarne