Właśnie zakończyła się edycja dzieł wszystkich Bolesława Leśmiana – z tej okazji Dorota Gacek i Andrzej Franaszek zaprosili do rozmowy o poecie i jego twórczości prof. Michała Głowińskiego, Piotra Łopuszańskiego (biografa Leśmiana), prof. Mariana Stalę oraz Dariusza Pachockiego, który jedzie do Ameryki w celu zbadania ocalałych z Powstania rękopisów Leśmiana.
Uznawany dziś za jednego z największych polskich poetów XX wieku Leśmian był przez za życia niedoceniany. Krytycy prawicowi twierdzili, że należy on do poetów, którzy psują język polski (sic!). Lewicującym czytelnikom z kolei nie podobało się oderwanie od życia, jakie według nich panuje w Leśmianowskim świecie.
Tymczasem – by przywołać opinię Stanisława Lema, którą przypomniał w audycji prof. Marian Stala – Bolesław Leśmian jest wspaniałym poetą "wymyślającym nowe sposoby istnienia”. Krakowski badacz, omawiając pokrótce kilka kwestii Leśmianowskiej poezji, poruszył również fascynującą, niezwykle ważną dla tego dzieła, wymykającą się jednoznacznym sądom problematykę relacji człowiek-Bóg. - Leśmian ma poczucie niewystarczalności życia ludzkiego w jego potocznym ujęciu. W tym świecie poetyckim istnieje jakiś pierwiastek, jakaś siła, którą nazywa boską, bożą. Ale Bóg Leśmiana nie ma nic wspólnego z wyobrażeniem Absolutu – podkreślał prof. Stala.
O tym bardzo ludzkim obliczu Leśmianowskiego Boga mówił również prof. Michał Głowiński, który zaznaczał, jak bezwyznaniowa jest metafizyczność uprawiana przez poetę. Co istotne, karmi się ona tylko tym, co ziemskie i cielesne. - Leśmian modli się o nieśmiertelność ciała – powiedział prof. Głowiński.
Zapraszamy do wysłuchania dyskusji
W audycji również: archiwalna wypowiedź Jana Brzechwy oraz stały punkt "Życia na miarę literatury": kwestionariusz Prousta (tym razem odpowiada Justyna Bargielska).
