- Laureatami tegorocznych (2021) Nagród im. Krzysztofa Zaleskiego zostali: Magdalena Miecznicka, Łukasz Lewandowski oraz Zbigniew Lesień. Magdalena Miecznicka została wyróżniona za scenariusz, a Łukasz Lewandowski za reżyserię słuchowiska Teatru Polskiego Radia "Spalenie Joanny", natomiast Zbigniew Lesień za reżyserię spektaklu Teatru Telewizji "Cud biednych ludzi" według Mariana Hemara.
- Przewodniczący Rady Mediów Narodowych, który przed laty powołał Krzysztofa Zaleskiego na dyrektora Teatru Polskiego Radia, a później na dyrektora Programu 2 Polskiego Radia podczas uroczystości powiedział: – Miałem zaszczyt i przyjemność współpracować z Krzysztofem i ta jego praca oraz jej kontynuacja wyrażona w postaci nagrody, pokazuje, że Polskie Radio jest przestrzenią wolności dla polskiej kultury i polskich artystów.
Wręczenie Nagród im. Krzysztofa Zaleskiego odbyło się 29 grudnia o godz. 16.00 w siedzibie Polskiego Radia, w Studiu im. Władysława Szpilmana. Te wyróżnienia przyznawane są od 2009 roku; do 2019 roku przyznawano je podczas Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry". Nagradzani są nimi twórcy słuchowisk i spektakli radiowych oraz twórcy spektakli telewizyjnych.
Uroczystość poprowadził Paweł Siwek - Kierownik Redakcji Publicystyki Programu Drugiego Polskiego Radia, a nagrody wręczali: Maria Pakulnis, Grażyna Barszczewska, Antoni Libera i Igor Gorzkowski. W środowym wydarzeniu wzięło udział wielu znakomitych gości, m. in. Przewodniczący Rady Mediów Narodowych Krzysztof Czabański czy Minister Wanda Zwinogrodzka z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uroczystość zorganizowano w kameralnej formule, dostosowanej do antycovidowych obostrzeń.
Gala wręczenia Nagród im. Krzysztofa Zaleskiego. 29 grudnia 2021 r. Na pierwszym planie Prezes Polskiego Radia Agnieszka Kamińska; obok Przewodniczący Rady Mediów Narodowych Krzysztof Czabański.
Dramat Magdaleny Miecznickiej w reżyserii Łukasza Lewandowskiego - "Spalenie Joanny" - to sztuka przedstawiająca problem "dzikiej reprywatyzacji" w Warszawie oraz brutalnych metod działania oszustów i krzywdy bezbronnych lokatorów. "Spalenie Joanny" wyemitowano po raz pierwszy jesienią 2019 roku, a słuchowisko przypomniano ostatnio w październiku tego roku. Wystąpili w nim: Stanisława Celińska, Joanna Jeżewska (jako tytułowa Joanna), Paweł Ciołkosz, Kamil Pruban, Zbigniew Konopka, Adam Bauman, Monika Pikuła, Waldemar Barwiński oraz Katarzyna Herman. Więcej o słuchowisku "Spalenie Joanny" przeczytasz - TUTAJ.
Twórcy słuchowiska "Spalenie Joanny"; na pierwszym planie Monika Pikuła.
Wybitny przedstawiciel pokolenia "młodych, zdolnych" z przełomu lat 70. i 80. XX wieku
Krzysztof Zaleski ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (w 1971 roku), a następnie rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (gdzie zajmował się twórczością Witolda Gombrowicza). Jednak po wyreżyserowaniu "Ślubu" Gombrowicza (w 1974 roku) w kole naukowym Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, został namówiony przez rektora Tadeusza Łomnickiego do podjęcia studiów na Wydziale Reżyserii warszawskiej PWST. (Te studia ukończył w 1979 roku, a dyplom obronił w 1986 roku).
Od końca studiów był związany z warszawskim Teatrem Współczesnym, gdzie reżyserował "Świecznik" Alfreda de Musseta (1979), "Smoka" Jewgienija Szwarca (przy współpracy Janusza Wiśniewskiego, 1983), "Mahagonny" Brechta/Weilla (1982), "Ślub" Gombrowicza (1983), "Niech no tylko zakwitną jabłonie" - musical według scenariusza napisanego wspólnie z Agnieszką Osiecką (1984).
08:08 Dwojka_Poranek_Dwojki 2021_12_30-08-38-22.mp3 Nagrody im. Krzysztofa Zaleskiego - relacja z uroczystej gali (Poranek Dwójki)
Później wystawił też "Księdza Marka" Juliusza Słowackiego (adaptacja i reżyseria) w Teatrze Dramatycznym, a w Teatrze Ateneum wyreżyserował "Skąpca" Moliera oraz "Dwie sceny miłosne" według O. Wilde’a i A. Czechowa, "Rewizora" N. Gogola oraz sztukę "Pan Inspektor przyszedł" J.B. Priestleya. W Teatrze Muzycznym Roma wyreżyserował z kolei spektakl "Cohen".
Współpracował z Teatrem Telewizji ("Sprawa Stawrogina" według Fiodora Dostojewskiego, "Cyrano de Bergerac" Edmonda Rostanda, "Chińska kokaina" Michaiła Bułhakowa, "Już tylko sen" Eustachego Rylskiego, "Rysa" Pawła Mossakowskiego, "Parady" Jana Potockiego), a także z m.in. Teatrem Powszechnym, Teatrem Współczesnym, Teatrem Ateneum w Warszawie oraz Teatrem Wybrzeże. Wykładał w warszawskiej PWST, a w latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Reżyserskiego.
Od 2006 roku był dyrektorem Teatru Polskiego Radia, a od 2007 roku - dyrektorem i redaktorem naczelnym Programu 2 Polskiego Radia. Był laureatem wielu nagród, m.in: na V Krajowym Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP "Dwa Teatry" w 2005 roku otrzymał nagrodę za scenariusz słuchowiska poetyckiego na podstawie utworów Kazimierza Wierzyńskiego "Nie piszę już wierszy" (zgłoszony przez Polskie Radio Program I), a w 2007 roku został uhonorowany prestiżową nagrodą przyznawaną dla artystów teatralnych - Feliksem - za reżyserię "Wagonu" na podstawie prozy Marka Nowakowskiego, zrealizowanego w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
Krzysztof Zaleski
Bez stereotypów i łatwych nowinek
Nagrody im. K. Zaleskiego do ubiegłego roku (2020) były przyznawane podczas Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" - dla twórców słuchowisk i spektakli radiowych oraz spektakli telewizyjnych. Wręczano je od 2009 roku - jako nagrodę honorową - "za twórczość odrzucającą stereotypy i łatwe nowinki, umocowaną w pamięci i historii, dotyczącą problemów współczesności".
Wcześniej Nagrodami im. Krzysztofa Zaleskiego uhonorowano: słuchowisko "De profundis" oraz spektakl "Golgota wrocławska" - w 2009 roku; w 2010 roku - Tomasz Man za reżyserię i adaptację słuchowiska "Kartoteka" według dramatu Tadeusza Różewicza oraz spektakl "Powidoki" w reżyserii Macieja Wojtyszki; w 2011 - słuchowisko "Ulica" Henryka Rozena według powieści "Ulica" Daniela Odiji (zgłoszone do konkursu przez Radio Gdańsk) oraz spektakl "Czarnobyl - cztery dni w kwietniu" autorstwa Janusza Dymka, Sławomira Popowskiego i Igora Sawina, w reżyserii Janusza Dymka; w 2012 - słuchowisko "Próba czytania" Marii Brzezińskiej (adaptacja i reżyseria). Scenariusz powstał w oparciu o opowiadania Justyny Białowąs, audycja zgłoszona do konkursu przez Polskie Radio Lublin oraz spektakl "Rzecz o banalności miłości" Sawjona Liebrechta, w reżyserii Feliksa Falka. W 2013 roku nagrodzono słuchowisko "Wszystko płynie" w reżyserii Dariusza Błaszczyka oraz uhonorowano zespół Teatru Telewizji - za pomysł i realizację projektu "Trzy razy Fredro". W 2014 roku laureatem został Waldemar Modestowicz jako reżyser słuchowisk: "Abrakadabra" Tomasza Macieja Trojanowskiego, "Lala" Jacka Dehnela, "Ryszard III. Gra o tron" na podstawie dramatu Williama Szekspira oraz "Upadek z trzepaka" Sławomira Rogowskiego. Wtedy też laureatem został Jan Englert - za reżyserię telewizyjną spektaklu "Miłość na Krymie" Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego. 2015 rok to nagrody dla Ewy Kutryś - adaptatorki i reżyserki słuchowiska "Nienawidzę", zgłoszonego do konkursu przez Radio Kraków oraz Magdaleny Łazarkiewicz - za spektakl "Karski". 2016 rok to z kolei nagroda dla Janusza Kukuły - za reżyserię słuchowiska "Zegarek" według opowiadania Jerzego Szaniawskiego oraz dla Zbigniewa Brzozy i Wojciecha Zrał-Kossakowskiego - za spektakl "Obwód głowy". W 2017 roku nagrodzono Marcina Trońskiego za reżyserię słuchowiska "Nie jestem wielbłądem", zgłoszonego przez Program 2 Polskiego Radia oraz Wawrzyńca Kostrzewskiego za reżyserię spektaklu "Listy z Rosji". W 2018 roku uhonorowano twórców spektaklu "Kuferek" w reżyserii Henryka Rozena, zgłoszonego przez Polskie Radio Gdańsk oraz spektaklu "Wujek 81. Czarna ballada" w reżyserii Roberta Talarczyka. 2019 rok to laur dla słuchowiska "Szczegółowa teoria życia i umierania" w reż. Michała Zdunika, zgłoszonego przez Program 1 Polskiego Radia oraz "Matki" w reżyserii Pawła Passiniego.
Dyplomy laureatów Nagród im. Krzysztofa Zaleskiego - twórców słuchowiska "Spalenie Joanny".
oprac. rk
