Do jego najbardziej znanych utworów należą powieści "Biały sad", "Kamień na kamieniu" i "Traktat o łuskaniu fasoli" oraz dramaty "Drzewo", "Złodziej" i "Requiem dla gospodyni".
"Widnokrąg" nagrodzony został w roku 1998 nagrodą Nike. To bodaj jedyny w literaturze lat 90., przypadek eposu o spełnionej nostalgii - o możliwym powrocie do świata utraconego. Po raz drugi uhonorowano pisarza nagrodą Nike za metafizyczny "Traktat o łuskaniu fasoli" - opowieść o zwyczajnym, ludzkim życiu.
Myśliwski bywa określany najczęściej jako twórca tak zwanej literatury chłopskiej - podejmującej problematykę tożsamości wsi i jej mieszkańców, w czasach historycznych przemian. Kultura wiejska fascynuje pisarza, ponieważ, jak sam mówi, zawiera w sobie wieczne wartości ludzkiej egzystencji i uniwersalne siły pozwalające na kształtowanie własnego losu - uprawianie ziemi, budowanie domu, przekazywanie tradycji rodzinnej.
VIDEO
Większość jego powieści doczekała sie filmowych adaptacji - "Klucznika" sfilmował Wojciech Marczewski, zaś trzy jego inne powieści "Kamień na kamieniu", "Popielec" i "Przez dziewięć mostów" w oparciu o "Nagi sad" Ryszard Ber. Wiele z nich doczekało się nagród na krajowych i zagranicznych festiwalach filmowych.
Myśliwski jest także laureatem Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", a w listopadzie 2011 roku został wyróżniony Złotym Berłem za - jak napisano w werdykcie jury - "pełną nowatorskich poszukiwań i epickiego rozmachu twórczość pisarską, przedstawiająca przemiany oraz przewartościowania postaw Polaków".
Wiesław Myśliwski urodził się 25 marca 1932 roku we wsi Dwikoz , pod Sandomierzem. Jego ojciec wywodził się z rodziny mieszczańskiej, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Natomiast matka Myśliwskiego była wychowanką Uniwersytetu Ludowego Zofii i Ignacego Solarzów w Szycach, w młodości aktywnie działała w ZMW "Wici". Po wojnie Wiesław Myśliwski uczęszczał do gimnazjum i liceum ogólnokształcącego w Sandomierzu, maturę zdał w 1951 roku. Studiował filologię polską na KUL-u, potem pracował w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w Warszawie jako asystent redaktora, kierownik redakcji literatury współczesnej, a wreszcie zastępca redaktora naczelnego. W latach 1975-1999 był redaktorem naczelnym kwartalnika "Regiony", w latach 90. także dwutygodnika kulturalnego "Sycyna".
Od 1997 roku jest przewodniczącym jury konkursu - Ogólnopolskiej Nagrody imienia Aleksandra Patkowskiego w Sandomierzu. W latach 1971-1983 był członkiem Związku Literatów Polskich. Od wielu lat mieszka w Warszawie. Jest jedynym jak dotąd dwukrotnym laureatem Nagrody Nike.
IAR, agkm