Urodził się 21 października 1928 roku w rodzinie o szlacheckich i wojskowych tradycjach. Z wykształcenia filolog klasyczny i muzykolog, ale także pianista – student m.in. słynnych pianistów-profesorów Pawła Lewieckiego i Józefa Śmidowicza – w swej działalności publicystycznej wiele uwagi poświęcał wykonawstwu fortepianowemu. Był w tej dziedzinie niekwestionowanym ekspertem. Zawsze obecny na widowni Konkursów Chopinowskich w swych ocenach dokonywał niezwykle szerokich i wnikliwych porównań, odnosząc się do muzycznej tradycji wykonawczej, której był wybitnym znawcą, uczestnikiem i świadkiem. Sumą jego wiedzy w tym zakresie stała się opublikowana przez PWM "Dyskografia chopinowska – historyczny katalog nagrań płytowych".
Jego wielką pasją była opera i także w tej dziedzinie jego kompetencje miały wymiar autorytatywny. Opera zajmowała poczesne miejsce w jego działalności publicystycznej i dziennikarskiej. W latach 1953-79 prowadził redakcję muzyki operowej w Polskim Radiu, a na antenie i na łamach prasy relacjonował wydarzenia z największych scen operowych Polski i świata. Był ponadto autorem kompendium "Mistrzowie sceny operowej", ale nade wszystko legendarnego "Przewodnika operowego", który w sumie ukazał się w liczbie aż jedenastu wydań.
Był świadkiem narodzin najstarszych polskich festiwali, zarazem aktywnie przyczyniając się do ich powstania: Warszawskiej Jesieni, Muzycznego Festiwalu w Łańcucie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku i Wratislavia Cantans, a także Bydgoskiego Festiwalu Operowego. Przez dziesięciolecia był redaktorem i współpracownikiem "Ruchu Muzycznego", w którym publikował artykuły i recenzje – zawsze bardzo szczere i osobiste, ale też niezwykle wyważone w tonie i emocjach.
60:16 2023_08_19 19_00_23_PR2_Audycja_okolicznosciowa.mp3 Wspominamy Józefa Kańskiego w radiowej Dwójce
as
***
Postać Józefa Kańskiego w audycji specjalnej na antenie Programu 2 Polskiego Radia przypomnieli Marcin Majchrowski i Andrzej Sułek.
