Piszę w większości na zamówienia, ale jednocześnie z wewnętrznej potrzeby, co nie znaczy, że się nie męczę, nie zmagam, nie przeżywam zwątpień i rozterek. Jak pisać? Często się katuję tym pytaniem. Świadomość, że wszystko już było, autokrytyka ("byli i są więksi ode mnie"), obowiązujące mody, opinia środowiska i presja mediów, które żądają nowości i tylko nowości, to skuteczne hamulce, od których trzeba umieć się całkowicie wyzwolić. Kiedyś z ust Jarosława Iwaszkiewicza usłyszałem uwagę, którą on przypisywał Szymanowskiemu - mianowicie, że do komponowania potrzebne jest quantum głupoty. To naprawdę niegłupia myśl. Do tworzenia potrzeba spontaniczności, nie może to być wyłącznie akt intelektualny. A tak naprawdę najbardziej inspiruje mnie termin. Po prostu zmusza do pracy. Lepszego bodźca nikt nie wymyślił. Kiedy mamy deadline, nie ma już czasu na refleksję, najzwyczajniej trzeba zdążyć, a pomysły przychodzą w trakcie pisania. Czasem może to być parę dźwięków. Moja II Symfonia wysnuta jest z czterech nut.
Tak na temat swojej twórczości wypowiadał się na łamach "Ruchu Muzycznego" (Rok LIV, nr 5 , 7 marca' 2010) Maciej Małecki. Kompozytor repezentujący pokolenie Góreckiego i Pendereckiego przebył nietypową drogę od wzmożonej aktywności w dziedzinie muzyki rozrywkowej i użytkowej do koncentracji na domenie autonomicznych utworów koncertowych. Talent absolwenta warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej oraz Eastman School of Music w amerykańskim Rochester wielu z nas poznało za pośrednictwem przebojowych piosenek z repertuaru Wojciecha Młynarskiego, Jerzego Połomskiego, Łucji Prus Danuta Rinn czy Zbigniewa Wodeckiego. Sam kompozytor przykłada jednak o wiele większą wagę do ponad pięćdziesięciu symfonii, poematów symfonicznych, koncertów instrumentalnych, utworów kameralnych oraz chóralnych, które napisał na przestrzeni ostatnich trzech dekad. I właśnie najciekawsze spośród nich uświetnią obchody 70. rocznicy jego urodzin.
Program:
Maciej Małecki Allegro na orkiestrę symfoniczną, Koncert na 2 fortepiany, Rozmyślania przy fontannie – koncert na wibrafon i marimbę z orkiestrą, Walc koncertowy
Wyk. Polska Orkiestra Radiowa, Łukasz Borowicz - dyrygent, Marcin Nałęcz-Niesiołowski - dyrygent; Lutosławski Piano Duo: Emilia Sitarz, Bartłomiej Wąsik - fortepiany; Hob-beats: Magdalena Kordylasińska, Miłosz Pękala - perkusja
28 listopada (niedziela), godz. 19:00
