"Pies andaluzyjski" skandalisty Luisa Buñuela

Luis Buñuel w swojej autobiografii zatytułowanej "Ostatnie tchnienie" napisał: "Jestem rewolucjonistą, lecz rewolucja mnie przeraża. Jestem anarchistą, ale nie zgadzam się z anarchistami. Jestem sadystą, ale przy tym człowiekiem zupełnie normalnym. Wszystko rozgrywa się w mojej głowie". 

Zdj. ilustracyjne

Foto: Shutterstock/Milos Batinic

Do takich obrazów rozgrywających się w głowie Buñuela należą takie pamiętne sceny jak ta przecinania oka brzytwą z "Psa andaluzyjskiego" czy scena orgii zaproszonych przez Viridianę ubogich, którzy ustawiają się niczym postacie z "Ostatniej wieczerzy” Leonarda da Vinci. 

- To był jeden z najważniejszych utworów awangardy filmowej lat dwudziestych i, co dosyć dziwne, właściwie jedyny film czysto surrealistyczny - tłumaczył prof. Tadeusz Szczepański, teoretyk i historyk filmu, krytyk filmowy. - Język kina, który oddaje znakomicie materię snu, a przecież sen był bardzo ważną domeną inspiracji dla surrealistów, ponieważ odsłaniał podświadomość i akurat te idee surrealizmu nie bardzo zaowocowały w kinie.

Pierwsza projekcja filmu miała miejsce prawdopodobnie 6 czerwca 1929 roku, w kinie na Montmartrze. Muzycznie ilustrowały ją nagrania z "Tristana i Izoldy" Wagnera oraz argentyńskich tang. Po premierze Buñuel był rozczarowany. Obraz nie wywołał spodziewanego skandalu. 

***

Tytuł audycji: Stare i nowe filmy kinowe

Prowadziła: Beata Kwiatkowska

Data emisji: 31.05.2020

Godzina emisji: 9.30