Trójkowy znak jakości 18 lutego 2011
Święci jak u Monty Pythona
2011-02-18, 16:02 | aktualizacja 2011-02-18, 16:02
Chociaż tytuł zbioru opowiadań Eduarda Mendozy "Trzy żywoty świętych" brzmi niezwykle poważnie, książka, jak na Katalończyka przystało, napisana całkiem serio być nie może.
Posłuchaj
Dodaj do playlisty
- Już we wstępie Mendoza tłumaczy się z tematyki książki, dokonując swoistego podziału świętych, co czyni, jak zaznacza, jako osoba niereligijna – opowiada w "Trójkowym znaku jakości" Michał Nogaś.
Pisarz wyróżnia więc świętych dających przykład – męczenników i anachoretów, którzy jednak są na tyle dramatycznie przedstawiani, że nikt się do nich nie modli; świętych wpływowych, jak np. święty Krzysztof, który za dobry uczynek otrzymał w nagrodę flotę wszystkich samochodów.
- Jest też trzecia grupa świętych, której Kościół nie uznaje lub ją potępia. Oni poświęcają swe życie wyczerpującej walce między tym, co ludzkie a tym, co boskie – mówi dziennikarz.
Trzy żywoty świętych
Wśród bohaterów zbioru opowiadań znajdziemy ekscentrycznego biskupa nazywanego Kwiczokiem, który odpłaca się za grzechy pewnej katalońskiej rodzinie; Dubslava, syna z nieprawego łoża sławnej badaczki, w imieniu której musi odebrać ważną nagrodę. Nie jest to takie proste, bo przebywa w Afryce wśród dzikich plemion, gdyż doznał olśnienia, a jego ubranie zostało obgryzione przez kozy; a także nauczycielkę o niezbyt pedagogicznym podejściu, która pogardza uczniami. Jeden z nich zostaje sławnym pisarzem.
Jak podkreśla Michał Nogaś, humor i poziom abstrakcji u Mendozy zbliżone są do tego spod znaku Monty Phytona. Mimo to pisarz jest dość refleksyjny i zmusza nas do zastanowienia się nad światem.
Aby wysłuchać całej audycji wystarczy kliknąć w ikonę dźwięku w boksie "Posłuchaj".
Audycji "Trójkowy znak jakości" można słuchać w każdy piątek o godz. 7.40.
(ag)