Rządy jasne i zdecydowane. Bona Sforza na Wawelu

- To, że Bonę przedstawiano na obrazach jako starą wiedźmę, wcale nie wynikało z faktu, że była brzydka. To raczej kwestia kanonu tak zwanych "wdowich portretów" oraz tego, że królowa nie cieszyła się sympatią - opowiada Magdalena Niedźwiedzka, autorka książki "Bona. Zmierzch Jagiellonów". 

Jeden z portretów królowej Bony

Foto: PAP/ART Collection/Alamy Stock Photo

Miała 24 lata, kiedy z orszakiem weselnym wjechała do Krakowa, żeby poślubić starszego od siebie o 27 lat króla Zygmunta I. Była wykształcona, świetnie tańczyła i jeździła konno. Uroda i zalety początkowo zjednały Bonie przychylność poddanych. Straciła ją jednak, kiedy na jaw wyszły jej ambicje polityczne. - Uważano, że wiele złego zrobiła magnatom i szlachcie - tłumaczy gość Czwórki.

Czytaj także

Historia Polski bywała kobietą. Silną i zaradną

Bona Sforza swoją obecność zaznaczyła też w historii polskiej kuchni. Co prawda - wbrew temu, co zwykło się sądzić - nie sprowadziła włoszczyzny do Polski, ale zmodyfikowała nawyki żywieniowe na swoim dworze. - Zwróciła uwagę na to, że trzeba jeść więcej warzyw. Na Mazowszu zintensyfikowała nawet ich uprawę - opowiada autorka książki.

Jaka była prawda o królowej Bonie, matce ostatniego Jagiellona? Do czego zmierzała, co było jej ambicją? Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy.

***

Tytuł audycji: Zaklinacze czasu

Prowadzi: Ania Hardej

Gość: Magdalena Niedźwiedzka (autorka książki "Bona. Zmierzch Jagiellonów")

Data emisji: 18.08.2018

Godzina emisji: 14.15

kul/mk