Polskim paleontologom udało się jako pierwszym zidentyfikować miękkie elementy w ścięgnach dinozaurów. Zespół uczonych ustalił, że w ścięgnach dinozaurów tkanki miękkie ulegały kostnieniu. Takie zjawisko obserwuje się dzisiaj u ptaków, kiedy za życia osobnika miękkie tkanki ścięgien podlegają mineralizacji. "Wyniki naszych badań udowadniają, że schemat procesu mineralizacji ścięgien oraz proces różnicowania się komórek i tkanek dinozaury dzielą ze współczesnymi ptakami" - tłumaczą badacze i przypominają, że u dinozaurów, podobnie jak u ptaków, kostnienie ścięgien prowadziło do powstania struktur typowych dla kości, np. wtórnych osteonów oraz komórek przypominających komórki kostne.
Ścięgna, choć zwykle są zbudowane z elastycznej i wytrzymałej tkanki łącznej, mogą ulec skostnieniu, czyli zmienić się w tkankę kostną. Takie skostniałe ścięgna występują m.in. u współczesnych ptaków, np. indyka, w tych partiach układu szkieletowo-mięśniowego, które narażone są na duże obciążenia.
mk
