Piosenka Dnia Jedynki to orientalny foxtrot skomponowany przez Henryka Warsa do tekstu Andrzeja Własta, który był wykorzystany w rewii "1000 Najpiękniejszych Dziewcząt” teatru "Morskie Oko”, a przed wojną wykonywany przez Zulę Pogorzelską i Eugeniusza Bodo.
Utwór ten znajdzie się na płycie "Dla Pani Wszystko”, która ukaże się pod koniec września 2013.
Na krążku znajdzie się piętnaście polskich szlagierów okresu międzywojennego oraz jeden utwór autorski skomponowany do fragmentu wiersza Witolda Szolgini (zwanego Lwowskim Guru) napisanego w gwarze lwowskiej tzw. "bałaku”. Tekst utworu wyjaśnia znaczenie słowa "makabunda", które muzycy wybrali jako nazwę swojego zespołu:
„Makabunda” – batiar, co włóczyć si lubi
I co lubi tagży pchać si w awantury;
Czasym to łachmaniarz, co swy portki gubi,
W chtórych samy łaty, abu samy dziury.
Będąc wiernym hasłu "ocalić od zapomnienia”, zespół umieścił na płycie utwory nie tylko znane, ale też i takie, które należało trochę "odkurzyć”. Wśród nich znalazły się takie piosenki jak: "Szkoda twoich łez”, "To ostatnia niedziela”, "Serce matki”, "Zakochany złodziej”, "Przy kominku”, "Katiusza”, "Ty, tylko Ty”, "Kryzys” i inne.
***
Makabunda to grupa założona przez Wojciecha "Brodę” Turbiarza, który był dotychczas znany przede wszystkim jako wokalista i lider reggae'owego zespołu Habakuk. Muzyk tym razem przybrał pseudonim artystyczny Brotiar Stanisławski.
Repertuar Makabundy stanowią głównie polskie tanga i foxtroty powstałe w okresie międzywojennym, zagrane w nowych, autorskich aranżacjach. Autorami tych utworów byli m.in.: Andrzej Włast, Artur Gold, Jerzy Petersburski, Henryk Wars i Leopold Szmaragd. Znamy je dzięki takim wykonawcom jak: Adam Aston, Tadeusz Faliszewski, Mieczysław Fogg, Eugeniusz Bodo.
Materiał grupy to swoisty eksperyment muzyczny oparty na różnorodności stylistycznej. Piękne, klasyczne linie melodyczne i wzruszające lub też humorystyczne teksty przedwojennych szlagierów ubrane w formy muzyczne, które nie burzą oryginalnego charakteru kompozycji, a jednocześnie podają je w sposób, który jest atrakcyjny dla współczesnych słuchaczy w różnym wieku.
Nie zabrakło muzycznych ukłonów w stronę reggae'owych korzeni Brotiara, czy klimatów folku ulicznego. Całość materiału to muzyka, która potrafi łączyć pokolenia, czego dowodem jest koncertowa publiczność zespołu, która zawsze składa się z przedstawicieli co najmniej trzech pokoleń.
"Makabunda robi rejwach!” – tak najczęściej sami muzycy zespołu komentują swoje poczynania artystyczne. Nie są to puste słowa, bo od wyjścia na światło dzienne, niecały rok temu, grupa regularnie koncertuje – zarówno w klubach, jak i plenerach, a czasem nawet w „ulicznych warunkach”. Ich dotychczasowa działalność została już doceniona prestiżową nagrodą Złotego Liścia Retro, przyznaną w ramach X Festiwalu Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga, nad którym patronat obejmują Minister Kultury, Prezydent Miasta Warszawy oraz Rodzina Foggów.
Pan Tomasz Lerski – varsavianista, historyk kultury, autor "Encyklopedii Kultury Polskiej XX wieku. Muzyka – Teatr – Film” oraz książki „Syrena Record – pierwsza polska wytwórnia fonograficzna 1904–1939”, po usłyszeniu w "Radiowej Jedynce” singla zwiastującego płytę zespołu, napisał do jego lidera: „Nagranie bardzo udane, zaśpiewane i zagrane na serio. Rzadko kto tak potrafi, zaraz robią pastisz, nie potrafią podejść do tego materiału na poważnie. Wam się udało. Strona instrumentalna bardzo dobra (…) nie sucha, nie pusta, dużo się dzieje, ale i jest umiar. (…) Jest jak należy. (…) Szczerze gratuluję wkładu pracy i efektów.”
Skład zespołu tworzą obecnie muzycy związani z grupami: Habakuk, Bethel, Kalokagathos, Daab, T.Etno, Canau, Mumio, Deliver Us, Konopians, a są nimi:
Wojciech Turbiarz – śpiew, gitara, banjo
Wojciech Cyndecki – gitara basowa
Tomasz Drozdek– perkusja, perkusjonalia
Damian Kluźniak – instrumenty klawiszowe
Piotr Nikoli – akordeony
Agnieszka Rarok – skrzypce
Błażej Koza – klarnet, saksofony