To przedstawienie można nazwać 65+, bo wszyscy artyści mają 65 lub więcej lat. - Robimy ten spektakl, aby pokazać, że ktoś w późnym wieku seniorskim pokonuje kolejną barierę i ma na to odwagę, to jest mu łatwiej żyć mimo wszystkich trudności, jakie nas dotykają - mówi Krzysztof Materna. Jest to antidotum na stereotypowe, "polskie" rozumienie starości, jest to "spektakl o młodości w starości", czyli o tym, że wraz z wiekiem przybywa nam doświadczeń i mądrości, ale pozostaje też radość, energia, zachwyt nad światem czy chęć tworzenia.
Spektakl jest pomysłem Krzysztofa Materny, muzykę na żywo gra zespół muzyczny pod kierownictwem Janusza Bogackiego. On też jest autorem wszystkich aranżacji.
Castingów było pięć czy sześć. - Przesłuchaliśmy około 200 kandydatów - mówi Janusz Bogacki. Spośród nich wybrano 19 osób, z którymi potem przez trzy miesiące pracowano dzień w dzień po kilka godzin dziennie.
Każdy z kandydatów miał na przesłuchania przygotować i zaśpiewać piosenkę. - O ile z paniami nie było kłopotu, to panowie - trzeba to otwarcie powiedzieć - byli zdziadziali - wspomina Materna w radiowej Jedynce. Według niego, największym problemem było pokonanie przez kandydatów bariery psychologicznej. Niektórzy z nich śpiewali w chórach emerytów, ale tam dominuje repertuar państwowo-patriotyczny. A tu raptem trzeba było śpiewać rock czy soul.
Pomysłodawca spektaklu ocenia, że efekt jest dobry. Można się o tym przekonać w Och-Teatrze. Materna przytacza recenzję jednej pani redaktor, która obejrzała spektakl i na koniec powiedziała: szłam do Ciechocinka a wychodzę z Woodstocku.
Radiowa Jedynka sprawuje medialny patronat nad spektaklem.
Posłuchaj całej rozmowy, którą prowadziła Maria Szabłowska.
(ag)