Ryszard III York. Krwawa gra o tron

22 sierpnia 1485 roku miała miejsce bitwa pod Bosworth, kończąca Wojnę Dwóch Róż. Poległ w niej okryty złą sławą król Ryszard III.

Ryszard pochodził z dynastii Yorków. Jego rodzina przejęła władzę w Anglii w wyniku buntu przeciwko panującym Lancasterom. Gra o angielską koronę między tymi dwiema rodzinami nazywana była Wojną Dwóch Róż: Lancasterowie mieli w herbie różę czerwoną, zaś Yorkowie – białą. Trwający trzydzieści lat konflikt doprowadził do wymarcia osiemdziesięciu procent angielskich rodów szlacheckich. Tron przechodził z rąk do rąk. W końcu zasiadł na nim starszy brat Ryszarda, Edward IV. Jego panowanie nie należało do spokojnych, krajem nadal targała wojna domowa.

Po śmierci brata, Ryszard został Lordem Protektorem i regentem królestwa, miał sprawować władzę w imieniu małoletniego bratanka Edwarda V. Zdobycie tej pozycji nie obyło się bez krwawej rozprawy z możnymi konkurentami. Wkrótce ta funkcja okazała się dla niego niewystarczająca. Przekonał parlament o swoim prawie do tronu i pozbawił bratanka korony. Po osadzonym w twierdzy Tower Edwardzie V wkrótce słuch zaginął…

- Wymordował bratanków, stryja i kilkadziesiąt innych osób, ale to były reguły walki politycznej w owym czasie. Nie różnił się od swoich przeciwników - wyjaśniał prof. Marek Urbański w audycji Arkadiusza Ekierta z cyklu "Piękny i bestia".

Choć panował w trudnej dobie wojny domowej, Ryszard III był sprawnym administratorem. Historię piszą jednak zwycięzcy. Tymi okazali się stronnicy Lancasterów, buntownicy pod wodzą Henryka Tudora. To on pokonał Ryszarda III pod Bosworth, został nowym królem Anglii i pierwszym władcą z nowej dynastii.

William Szekspir, który wybrał Ryszarda na tytułowego bohatera jednego ze swoich dramatów, uwiecznił Ryszarda III jako bezwzględne monstrum. Nie należy zapominać, że najsłynniejszy dramatopisarz w dziejach był uzależniony od dworu Elżbiety I, królowej z dynastii Tudorów.

bm