Lidia Grychtołówna zmusza do podziwu swoją witalnością, swoją osobowością a la Martha Argerich. Potrafi wygrać wszystkie odcienie, wszystkie kolory i nie wiadomo co bardziej podziwiać: jej unerwione uderzenie, jej staccato a la Horowitz, jej czuły liryzm, czy cudowne frazowanie.
Tak o laureatce V Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego z 1955 roku pisał swego czasu krytyk prestiżowego francuskiego pisma "Diapason". Jej związek z fortepianem rozpoczął się w wieku trzech, a publiczne występy dwa lata później. Systematyczne wykształcenie zdobyła u takich mistrzów jak Wanda Chmielowska, Zbigniew Drzewiecki oraz Arturo Benedetti Michelangeli. Artystka koncertowała we wszystkich krajach Europy, obu Amerykach, Azji i Australii, a nagrywała dla tak renomowanych wytwórni płytowych, jak Deutsche Grammophon czy Philips. Ponadto zasiadała w jury Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1980, 1985, 1990, 1995 i 2000) oraz Konkursu Chopinowskiego w Miami (1990). Od 1986 roku zajmuje się pracą pedagogiczną na Uniwersytecie im. Gutenberga w Moguncji, gdzie jako profesor fortepianu prowadzi swoją klasę.
Lidia Grychtołówna w Impromptu As-dur op. 29: