Profesor Boczkowski: genetyk, który kocha poezję

- Jeżeli chcesz, to czytaj, a jeżeli coś ci się nie podoba, nie czytaj - mówi Krzysztof Boczkowski, tłumacz T.S. Eliota. - Jeżeli komuś od razu nie leży "Ziemia jałowa", to nic mu się nie będzie podobało. To jest tak dziwny poemat, złożony z zupełnie przeciwstawnych fragmentów i nagle się okazuje, że to wszystko razem pasuje. To jest wielkość tej poezji.
Wydany został duży tom przekładów T.S. Eliota "Szepty nieśmiertelności" autorstwa Boczkowskiego. Na tą książkę złożyło się prawie 40 lat jego pracy nad przekładami. Tłumaczenie Eliota wymaga od niego dużej erudycji i przygotowania lekturowego.
Trzeba dodać, że Boczkowski jest emerytowanym profesorem medycyny i genetykiem. Jest również szanowanym poetą i znakomitym tłumaczem poezji angielskiej (oprócz Thomasa Stearnsa Eliota także Walta Whitmana).
- Dobry przekład nie musi być zawsze wierny, ale musi starać się być wierny - tłumaczy w "Notatniku Dwójki". - Słabi tłumacze chcą pisać własną poezję. Nie stosują się do tego, co jest napisane. Zwykle ta ich własna poezja jest dużo gorsza od oryginału.
Za swe przekłady i poezje otrzymał nagrodę Czerwonej Róży, a potem dwukrotnie nagrodę Pegaza, a także inne wyróżnienia poetyckie. Wieloletni kierownik Samodzielnej Pracowni Genetyki w Akademii Medycznej został również uhonorowany Indywidualną Nagrodą Naukową I stopnia Ministra Zdrowia za badania nad cytogenetyką człowieka.
Audycję prowadził Witold Malesa. Obszerne fragmenty audycji do wysłuchania w nagraniu.