W tym tygodniu w "Zapiskach ze współczesności" wysłuchamy wspomnień Marty Lipińskiej – popularnej aktorki teatralnej, radiowej i filmowej.
Marta Lipińska (ur. 14 maja 1940 w Borysławiu koło Lwowa) ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Częstochowie, a w 1962 Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Debiutowała w 1963 roku w Trzech siostrach w reżyserii Erwina Axera. Do najbardziej znanych kreacji teatralnych Lipińskiej należą role: Córki w Szklanej menażerii Williamsa Tennessee'ego (1967), Lizelotty w Dwóch teatrach Jerzego Szaniawskiego (1968), Anieli w sztuce Aleksandra Fredry Wielki człowiek do małych interesów (1968), Annuszki w Mistrzu i Małgorzacie Michała Bułhakowa (1987) oraz Pani Jourdain w komedii Moliera Mieszczanin szlachcicem (1999).
Na kinowym ekranie debiutowała rolą nieszczęśliwej "pacjentki" u Stanisława Różewicza w Głosie z tamtego świata (1962). Potem raz jeszcze pojawiła się w filmie Różewicza pt. Piekło i niebo (1966) jako anioł stróż Piotrusia. Dwukrotnie wystąpiła w filmach Tadeusza Konwickiego: Salto (1965) w roli intrygującej Heleny i Dolina Issy (1982) jako Tekla Dilbinowa z Surkontów, matka Tomaszka. Szerokiej widowni stała się znana z ról w filmach i serialach będących adaptacjami literackich, jak choćby pani Heleny Stawskiej z serialu Lalka (1977) i z roli Emilii Korczyńskiej z serialu i filmu kinowego Nad Niemnem (1986).
W Programie III PR występowała jako Eliza w słuchowisku Jacka Janczarskiego Kocham pana, panie Sułku (1973-2002).
Gawęda pierwsza o domu rodzinnym, rodzicach i najukochańszej babci:
Wspomnienia Marty Lipińskiej z okresu liceum im. Królowej Jadwigi w Warszawie:
Wspomnienia Marty Lipińskiej z okresu studiów w Szkole Teatralnej i początki pracy scenicznej:
Gawęda czwarta o wieloletniej współpracy z Teatrem Współczesnym oraz o tym, jak poczucie humoru i autoironia pomagają w życiu zawodowym:
Opowieść o współpracy z Teatrem Polskiego Radia oraz refleksje na temat życia prywatnego i zawodowego: