50 lat temu, 15 marca 1968 w Gdańsku doszło do największej w kraju manifestacji. Na ulicach, w pobliżu Opery Bałtyckiej, wzdłuż ul. Grunwaldzkiej zebrał się 20-tysięczny tłum. Wśród demonstrantów byli zarówno studenci, robotnicy jak i inni mieszkańcy Trójmiasta. Walki z oddziałami milicji i wojska trwały do późnych godzin wieczornych.
Dzień wcześniej, 14 marca 1968 I sekretarz KW PZPR w Katowicach Edward Gierek wzywał towarzyszy partyjnych do rozprawienia się z organizatorami zajść: - Nasza wojewódzka organizacja partyjna, cała klasa robotnicza Śląska i Zagłębia domagać się będzie od władz centralnych wyciągnięcia surowych konsekwencji w stosunku do organizatorów zajść. Domagać się będziemy zabezpieczenia raz na zawsze ładu i porządku, tak potrzebnego w naszej pokojowej pracy.
Jego słowa nie powstrzymały fali buntu przelewającej się przez kraj.
O protestach studenckich w różnych miastach Polski mówił prof. Wojciech Roszkowski w audycji z cyklu "Dźwiękowy przewodnik po historii najnowszej Polski".
- 15 i 16 marca doszło w Katowicach doszło do bardzo ostrych zajść ulicznych z udziałem nie tylko młodzieży studenckiej, ale też robotników – komentował historyk. Milicja użyła pałek i gazów łzawiących, jak również psów. Dalsze manifestacje miały miejsce w Krakowie i Wrocławiu. W stolicy Dolnego Śląska także do protestu studentów przyłączyli się robotnicy i odbył się 48 godzinny strajk m.in. w Zakładach Pafawag. Władze rozwiązały dwa wydziały Politechniki Wrocławskiej i groziły dalszymi, poważnymi konsekwencjami.
Strajkowali również studenci Łodzi. Największa manifestacja w kraju odbyła się w Gdańsku. Zatrzymano wówczas ok. 300 osób, większość stanowili robotnicy.
Więcej informacji znajdziesz w serwisie specjalnym "Marzec 68">>>