Statua Wolności - amerykański symbol wolności powstał we Francji

28 października 1886 prezydent Stanów Zjednoczonych Grover Cleveland odsłonił Statuę Wolności w Nowym Jorku.
Był to dar rządu francuskiego dla USA w stulecie uchwalenia Deklaracji Niepodległości. Statua powstała we Francji i została przekazana w 1884 roku ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Potem rozebrano ją na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku.

Głowa Statuy Wolności na Wystawie Światowej w Paryżu w 1878 roku, foto: wikipedia/domena publiczna

Dar francuzów przedstawia postać kobiecą trzymającą w prawej dłoni pochodnię, a w lewej tablicę, na której umieszczono datę uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone - 4 lipca 1776. U jej stóp leżą zerwane łańcuchy, a korona z siedmiu promieni na skroniach oznacza wolność rozprzestrzeniającą się na 7 kontynentów.
Monumentalny posąg, utrzymany w stylu neoklasycystycznym, stoi na Wyspie Wolności w Nowym Jorku u ujścia rzeki Hudson.
Jego projektantem był francuski rzeźbiarz Frédéric August Bartholdi, zaś konstruktorem ukrytej wewnątrz metalowej kratownicy Gustave Eiffel.
Na koncepcję Statuy Wolności miał wpływ obraz Eugène'a Delacroix o wymownej nazwie "Wolność wiodąca lud na barykady". Za sprawą Statuy Wolności obraz jest jednym z bardziej znanych w kulturze masowej dzieł Delacroix.
W 1984 roku, dokładnie w setną rocznicę powstania, Statua Wolności została uznana przez UNESCO za pomnik światowego dziedzictwa kultury. Od 1924 roku jest także narodowym pomnikiem USA, zarządzanym przez National Park Service.