W latach, które penetrujemy w "Wehikule", radio było z pewnością najszybszym medium informacyjnym. Żeby zdać telewizyjną relację z jakiegoś zaskakującego wydarzenia, trzeba było pojechać z kamerą, a następnie znaleźć dla niej przerwę między emitowanymi programami (nie było wtedy techniki, pozwalającej na umieszczanie na dole ekranu żółtego paska…).
Tymczasem radio w każdej chwili mogło nadać komunikat: "przerywamy nasz program, żeby nadać wiadomość z ostatniej chwili”. A do przekazania relacji wystarczał czynny telefon w budce na najbliższym rogu ulicy.
Trójkowa powtórka z historii - posłuchaj wyjątkowych dźwięków >>>
"Trójkowy wehikuł czas" - posłuchaj poprzednich audycji>>>
Na zakończenie sezonu przypomnieliśmy kilka relacji radiowych z doniosłych wydarzeń, w tym również właśnie takie - z ostatniej chwili. A poza tym towarzyszyły nam ekscytujące nagrania z lat 1957-1981: fragment koncertu, bez którego prawdopodobnie nie powstałby (przynajmniej w tym momencie) polski bigbit; kolejne zapomniane, a ekscytujące jak zawsze nagranie Michaja Burano; tajemniczy utwór zespołu Anawa, który umieszczony we właściwym kontekście nabiera przejmującego znaczenia…
Usłyszeliśmy też dowody na bliskie związki rocka z jazzem, od standardu dixielandowego zagranego "na rockandrollowo” przez Czerwono-Czarnych, po kompozycję Czesława Niemena z solówką Zbigniewa Namysłowskiego…
Nadaliśmy następujące piosenki (z gwiazdką – po raz pierwszy w Wehikule):
1. * Big Bill Ramsey: Caldonia (LIVE 1957) 3’00”
2. * Czerwono-Czarni: The Saints Go Rock And Roll (1961) 3’44”
3. * Michaj Burano (& Czerwono-Czarni): Furore (1962) 3’13”
4. Pesymiści: Szklana góra (1966) 2’18”
5. * Aleksandra Naumik: Rurka z kremem (1967) 2’35”
6. * Anawa: Nowy, radosny dzień (1971) 4’45”
7. * Mira Kubasińska (& Breakout): Na dnie mych oczu (1973) 6’27”
8. * Niemen: Larwa (1977) 7’24”
9. * Izabela Trojanowska (& Stalowy Bagaż): Podaj cegłę (1981) 2’53”
Dziękujemy za kolejny rok wspólnych podróży w czasie!
Agnieszka Obszańska i Jerzy Sosnowski
pg