Nagrodę Nobla z dziedziny medycyny w roku 2010 otrzymał Robert G. Edwards za opracowanie metody zapłodnienia pozaustrojowego in vitro.
Robert Edwards (ur. 1925) to brytyjski fizjolog, pionier w dziedzinie medycyny reprodukcyjnej. Nagrodę otrzymał za opracowaną przez siebie metodę in vitro oraz za "walkę z uprzedzeniami, która doprowadziła jak dotąd do narodzin 4 milionów ludzi".
Zagadnieniem płodności Edwards zajął się około roku 1960, pracując na Uniwersytecie w Cambridge. Pierwsze zapłodnienie miało miejsce w 1968 roku (wówczas Noblista rozpoczął współpracę z nieżyjącym już Patrickiem Steptoe, chirurgiem), ale pierwsze dziecko poczęte ta metodą urodziło się dopiero 10 lat później. W 1980 roku Edwards i Steptoe założyli własną klinikę in vitro, która miała rozwijać nową technologię zapłodnienia.
Nobel z dziedziny medycyny i fizjologii jest jedną z pięciu oryginalnych Nagród Nobla ustanowionych w testamencie Alfreda Nobla (zm. w 1896 roku). Laureaci nagrody są wybierani przez Zgromadzenie Noblowskie Instytutu Karolinska, w skład którego wchodzi 50 profesorów tej instytucji. Ciałem wykonawczym Zgromadzenia jest Komitet Noblowski, który składa się z pięciu członków wybranych przez Zgromadzenie.
Od 1901 roku, kiedy Nobel w dziedzinie medycyny i fizjologii został przyznany po raz pierwszy, rozdano go już 100 razy, a otrzymało 195 osób (w 1915, 1916, 1917, 1918, 1921, 1925, 1940, 1941 i 1942 tego Nobla nie przyznano).
Nagrodzony otrzyma, oprócz laurów, 10 mln koron szwedzkich.
(ew)