Mirosław Hermaszewski urodził się 15 września 1941 roku na Wołyniu, na którym niedługo potem stracił dużą część rodziny, w tym ojca zamordowanego przez UPA. Mimo patriotycznego wychowania i wojskowego ducha w rodzinie (jeden stryj walczył w 1920 roku z bolszewikami, potem był w konspiracji i Armii Andersa, drugi walczył całą wojnę na polskich okrętach) udało mu się bez przeszkód dostać i ukończyć Szkołę Orląt w Dęblinie.
Jako najlepszy w swojej grupie, w wieku zaledwie 20 lat, uzyskał uprawnienia pilota MiG-15, później także MiG-21. Gdy w 1976 roku został wyłoniony, obok pułkownika Zenona Jankowskiego, jako kandydat na polskiego astronautę w sowieckim programie Interkosmos, był już majorem.
Ostatecznie to on poleciał w kosmos, a Jankowski został jego zmiennikiem. Dni między 27 czerwca a 5 lipca 1978 roku spędził w kosmosie, gdzie na statku Sojuz 30 odwiedził stację orbitalną Salut 6. Za udział w tym locie Mirosław Hermaszewski został odznaczony najwyższym sowieckim odznaczeniem Orderem Lenina, oraz elitarną Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego.
Dziś, w rozmowie z Polskim Radiem, wspominał że noc poprzedzającą tamten lot... przespał. - Spałem jak zabity. Tak wykańczające były przygotowania, że żadne nerwy się mnie nie imały - powiedział generał. Jak powiedział, żałuje że przez ostatnie 33 lata nikt z jego rodaków nie poleciał w kosmos. - Jest mi smutno być samemu, w tym przypadku jestem jedynakiem - mówił, konstatując: szkoda, że ta przygoda już się zakończyła.
Zobacz galerię dzień na zdjęciach >>>
sg