Na razie nie ma jeszcze oficjalnej nazwy dla naturalnego satelity. "Tak daleko jeszcze nie doszliśmy. Co mogę powiedzieć, to to, że nazwa będzie nawiązywała do mitologii greckiej i rzymskiej, i będzie miała związek z postaciami pozostającymi w relacji z Neptunem, bogiem oceanów" - powiedział odkrywca księżyca, Mark Showalter z Instytutu SETI w Kalifornii.
Odkrycie poprzedziły komputerowe analizy przestrzeni wokół Neptuna wykraczającej poza pierścienie planety. "Zmieniłem mój program, aby zamiast kończyć się na skraju systemu pierścieni, przetwarzał dane dalej. Odszedłem od komputera i poczekałem godzinę, gdy ten nadal pracował. Gdy wróciłem, spojrzałem na zdjęcie i była tam dodatkowa kropka, której nie powinno być" - tłumaczył Showalter.
Największy księżyc Neptuna, Tryton, został odkryty w 1846 roku zaledwie kilka dni po odkryciu ósmej i najdalszej planety Układu Słonecznego. Trzeci co do wielkości księżyc, Nereidę, odkryto w 1949 roku. Zdjęcia wykonane przez sondę Voyager 2 w 1989 roku ujawniły istnienie drugiego co do wielkości satelity planety, Proteusza, a także pięciu mniejszych księżyców: Najady, Talassy, Despoiny, Galatei i Larissy.
W 2002 roku teleskopy naziemne zaobserwowały księżyce Halimede, Laomedeia, Sao i Neso. Rok później odkryto Psamathe.
Najnowszy księżyc ochrzczono na razie symbolem S/2004 N. Znajduje się on między Larissą a Proteuszem i okrąża swą macierzystą planetę w 23 godziny.
KM/PAP