Jego długie, ponad stuletnie życie mogłoby posłużyć za scenariusz do niejednego filmu o polskiej historii. Spadkobierca wspaniałego rodu, syn wyjątkowej kobiety, współtwórca polityki zagranicznej Polski międzywojennej. Podczas II wojny światowej ambasador w Londynie i kierownik uchodźczego MSZ. Człowiek, który przekazał światu świadectwo Jana Karskiego i jako pierwszy wysłuchał sprawozdania Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Przyjaciel Churchilla, bywalec brytyjskiego pałacu królewskiego. Po wojnie głos wolnej Polski na Zachodzie i jeden z prekursorów idei zjednoczonej Europy.
– Dla Raczyńskiego słowo polityka było obrazą. On głęboko brzydził się polityką i zawsze uważał, że to zajęcie dla ludzi przynajmniej nie do końca uczciwych. Całe życie walczył o to, by nie być politykiem. Siebie definiował jako urzędnika publicznego. Uważał, że służba krajowi jest czymś kompletnie wyższym, ważniejszym i istotniejszym. Jednak polityka za nim szła i cały czas go łapała – mówiła Zofia Wojtkowska.
Hrabia Edward Bernard Raczyński był m.in. ambasadorem RP w Kopenhadze, przy Lidze Narodów w Genewie i w Londynie, w latach 1941–1943 jednocześnie ministrem spraw zagranicznych RP, w latach 1979–1986 Prezydent RP na uchodźstwie. Był zarówno najstarszym (urząd złożył w wieku 95 lat), jak i najdłużej żyjącym prezydentem RP (niecałe 102 lata).
Całość rozmowy do odsłuchania w audycji.
Program prowadził Mateusz Drozda.
Polskie Radio 24/dds/mat.pras.
____________________
Data emisji: 04.06.2017
Godzina emisji: 11.16