Wojciech Bonowicz, który jest też autorem biografii księdza Tischnera przyznaje w rozmowie z IAR, że od dawna był proszony o napisanie książki opartej na słynnych anegdotach kapłana. Zdecydował jednak, że powinny być one "wplecione" w sposób myślenia o świecie księdza profesora, stąd pomysł na napisanie zbioru gawęd.
Wojciech Bonowicz przyznaje, że taką publikacją chciałby także zachęcić młode pokolenie, które nie znało księdza Tischnera, do poznawania go. "W tych gawędach staram się zatrzymać dobrą aurę jego osoby, która nie tylko nas ogrzewała, ale także mobilizowała do tego, żeby na tym świecie zrobić coś pozytywnego" - mówi Wojciech Bonowicz. Zwraca także uwagę, że w tej publikacji w ogóle nie ma polityki, ponieważ - jego zdaniem - z czasem, ta rola księdza Tischnera przestanie być ważna.
Nie ma też wiele na temat kościelnych konfliktów księdza profesora Tischnera - mówi Wojciech Bonowicz dodając, że temu jest poświęcony tylko jeden rozdział, gdzie znajduje się słynne zdanie księdza Tischnera, że nie spotkał nikogo, kto by stracił wiarę po lekturze Marksa, ale spotkał wielu takich, którzy ją stracili po spotkaniu z własnym proboszczem.
Wojciech Bonowicz podkreśla, że w zbiorze gawęd "Kapelusz na wodzie..." chciał przekazać dużo pozytywnej energii, ale nie mogło tam zabraknąć rozdziału o końcu życia księdza Tischnera. Ten rozdział zatytułowany jest po prostu "Hiob".
Wziął się natomiast z listu Jana Pawła II do księdza profesora Tischnera, po ostatnim spotkaniu z nim na Wawelu: Wtedy papież napisał: "...Twoje życie zostało włączone w dramat Hioba..."
Ostatnie spotkanie - siedzącego już na wózku - księdza profesora Józefa Tischnera z Janem Pawłem II na Wawelu, miało miejsce 17 czerwca 1999 roku. Rok później, 28 czerwca, chory na raka krtani ksiądz Józef Tischner zmarł. Miał 69 lat.
Jest pochowany w Łopusznej. Znajduje się tam poświęcona mu izba pamięci, w której jest wiele pamiątek, między innymi korespondencja z Janem Pawłem II i fragmenty gawęd, nagranych dla Polskiego Radia.