Dziś Piero della Francesca nazywany jest wielkim mistrzem quattrocenta i nie wszystkim wiadomo, że jego malarstwo zeszło na drugi plan zaraz po jego śmierci. Nie zyskał nawet uznania G. Vasariego. Ponownie odkryto dzieła della Francesci dopiero w XIX wieku.
Piero della Francesca inspirował się różnymi, wcześniej powstałymi freskami. Jednak jest tym obrazie pewna innowacja, mianowicie okazuje się, że splot słoneczny Chrystusa jest dokładnie w centrum obrazu. Podkreśla to doniosłość przedstawienia.
Piero della Francesca był wyśmienitym matematykiem. Jednak w obrazie zaklęta jest nie tylko matematyka. Z postaci Chrystusa emanuje niezwykła siła. Postać Jezusa jest pełna mocy. Pociągła twarz Zbawiciela z szeroko otwartymi oczami jest wzorowana na bizantyjskich mozaikach.
Kompozycja obrazu zamknięta jest w trójkącie. Jej podstawę tworzą 4 śpiące postaci strażników grobu. W wielu opracowaniach odnajdujemy informację, że drugi żołnierz (drugi od lewej) to autoportret samego malarza.
"Zmartwychwstanie" Piera della Francesci nazwany też został najpiękniejszym dziełem malarskim świata. Dzieło to uchroniło również Borgo San Sepolcro przed bombardowaniem.
(pm. na podst. audycji Michała Montowskiego Jest taki obraz)