W pierwszej kolejności nowa linia metra połączy Rondo Daszyńskiego z Dworcem Wileńskim.
Stolica zyska 6 kilometrów podziemnej kolejki i siedem nowych stacji:Rondo Daszyńskiego, Rondo ONZ, Świętokrzyska, Nowy Świat, Powiśle, Stadion i Dworzec Wileński.
Przetarg na budowę podziemnej kolejki wygrało włosko-turecko-polskie konsorcjum. Centralny odcinek II linii metra ma być gotowy na przełomie 2013 i 2014 roku. Prace ruszą za niecały rok.
To inwestycja samorządowa o największym unijnym dofinansowaniu - 2,973 miliarda złotych. Do budowy II linii metra posłuży największa w Polsce tarcza, dzięki której powstanie m.in. tunel biegnący 8 metrów pod dnem Wisły. W ramach inwestycji powstanie też najgłębiej położona stacja metra - Nowy Świat, która będzie zlokalizowana 6 pięter pod ziemią.
Stolica czekała na metro bardzo długo
Pierwsze plany budowy metra w Warszawie powstały w latach 20-tych. Zakładały budowę metra biegnącego z południa na północ stolicy. Jednak kryzys gospodarczy, a potem wybuch II wojny uniemożliwiły realizację przedsięwzięcia.
Ponowną próbę podjęto w latach 1950-1953. Rząd podjął wówczas decyzję o budowie metra głębokiego, przeciwatomowego, ze wschodu na zachód miasta. Metro miało być wybudowane 30-50 metrów pod ziemią i być połączone z linią kolejową.
Planowano, że do końca 1965 roku zostaną zbudowane 3 linie: Młociny-Służewiec, Żerań-Dworzec Wileński i na zachód przez Wisłę do placu Narutowicza oraz krótka linia łącząca plac Trzech Krzyży z Wolą. Łączna długość miała wynosić 36 kilometrów.
Budowę rozpoczęto na Pradze w 1951 roku na odcinku który miał przechodzić pod Wisłą. Tunel miał biec głęboko pod rzeką i być dostosowany do ewentualnego ruchu ciężkich wagonów kolejowych po torach metra.
Metro głębokie miało też pełnić rolę schronu, podobnie jak metro londyńskie czy metro moskiewskie podczas II wojny światowej.
Ze względu na utrudnienia geologiczne i rosnące koszty, w 1953 roku ograniczono budowę do odcinka doświadczalnego na Pradze. Wybudowano wówczas wielką komorę rozjazdową oraz tunel o średnicy 6 metrów i długości 1270 metrów.
W 1957 roku prace zostały definitywnie przerwane.
W latach 70. powrócono do przedwojennej idei budowy metra płytkiego. Dotychczas wybudowano jedną linię łączącą południowe i północne dzielnice lewobrzeżnej Warszawy z centrum miasta. Budowę I linii metra rozpoczęto w 1983 roku. Ostatnią stację oddano do użytku w 2008 roku.
(ak,iar)