Logo Polskiego Radia
IAR
Jakub Popławski 17.08.2022

Ostatnie pożegnanie mjr Marii Mireckiej-Loryś. Uroczystości na warszawskich Powązkach

Najstarsza kobieta-weteran walk o niepodległość, major Maria Mirecka-Loryś ps. "Marta" spocznie dziś (17.08) na warszawskich Powązkach. Nestorka podziemia narodowego i Polonii amerykańskiej zmarła 29 maja w wieku 106 lat. Uroczystości pogrzebowe będą miały charakter państwowy.

Ceremonia, organizowana przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Instytut Pamięci Narodowej, rozpocznie się o godz. 10:00 mszą świętą żałobną w Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Po liturgii nastąpi przewiezienie urny na Stare Powązki, gdzie w samo południe rozpocznie się ceremonia pogrzebowa. Urna z prochami zmarłej zostanie złożona w grobie rodzinnym Mireckich. W grobie zostanie umieszczona również urna z ziemią z pola bitwy pod Zadwórzem. Właśnie dziś przypada 102. rocznica starcia, które w historii zapisało się jako "polskie Termopile".

"Heroiczny bój polskich żołnierzy podczas wojny polsko-bolszewickiej miał bowiem dla Pani Major wyjątkowe znaczenie, czego wyrazem było wielokrotne uczestnictwo w uroczystościach upamiętniających polskie Termopile. To właśnie tam walczył jej najstarszy brat, który znalazł się w niewielkiej grupie ocalałych z oddziału liczącego kilkuset żołnierzy" - czytamy na stronie internetowej Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Posłuchaj
00:52 11893340_1.mp3 Najstarsza kobieta-weteran walk o niepodległość mjr Maria Mirecka-Loryś spocznie na Powązkach (IAR)

Kim była Maria Mirecka-Loryś?

Maria Mirecka-Loryś przyszła na świat 7 lutego 1916 roku w Ulanowie na Podkarpaciu. W trakcie studiów na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie wstąpiła do Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska. Od października 1939 roku działała w strukturze konspiracyjnej podporządkowanej Stronnictwu Narodowemu.

Wiosną 1940 roku została komendantką Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet w powiecie niżańskim, następnie komendantką NOWK Okręgu Rzeszowskiego. Pełniła również rolę kurierki Komendy Głównej Narodowej Organizacji Wojskowej, a po scaleniu NOW z Armią Krajową kierowała Wojskową Służbą Kobiet Rzeszowskiego Podokręgu AK. Od wiosny 1945 roku awansowana na Komendantkę Główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet.

W grudniu 1945 roku przedostała się na Zachód, najpierw do Włoch, Wielkiej Brytanii a następnie do USA, gdzie aktywnie włączyła się w działalność niepodległościową w organizacjach polonijnych. W latach 1964-1995 pełniła funkcję redaktor naczelnej "Głos Polek".

W 2004 roku powróciła na stałe do Polski. Uhonorowana Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz wieloma innymi odznaczeniami.

jp