- Trudno cokolwiek w tej chwili komentować. Jest to wielki szok. Jest to wielkie zaskoczenie i wielka strata - podkreślił abp Kazimierz Nycz.
- To człowiek wielkiego formatu, wielki intelektualista, który wnosił w Kościół w Polsce, w Kościół powszechny bardzo wiele. To jest strata bardzo wielka i trzeba powiedzieć, że niepojęte są zamiary Pana Boga - dodał metropolita warszawski.
Sekretarz Konferencji Episkopatu Polski biskup Stanisław Budzik jest wstrząśnięty śmiercią abp Józefa Życińskiego.
- Dla Kościoła, polskiego społeczeństwa arcybiskup był człowiekiem o wielkim sercu i wielkim umyśle, zatroskany o każdego prostego człowieka - powiedział biskup Budzik.
- Odeszła wybitna postać polskiego Kościoła - tak nagłą śmierć abp Życińskiego komentuje redaktor naczelny Katolickiej Agencji Informacyjnej, Marcin Przeciszewski.
Arcybiskup Józef Życiński zmarł nagle w Rzymie w wieku 62 lat. Uczestniczył w plenarnym posiedzeniu Kongregacji ds Wychowania Katolickiego, której był członkiem.
Jak informuje strona internetowa Konferencji Episkopat Polski, prawdopodobną przyczyną śmierci duchownego był wylew krwi do mózgu. Informacja została potwierdzona przez pracownika Casa del Clero, w którym zatrzymał się metropolita lubelski.
Józef Życiński urodził się 1 września 1948 roku w Nowej Wsi koło Piotrkowa Trybunalskiego. W 1972 roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1976 roku na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie uzyskał stopień naukowy doktora teologii. Habilitował się w roku 1980 roku. W latach 1982-1985 pełnił funkcję prodziekana, a od 1988 do 1990 roku dziekana Wydziału Filozoficznego Papieskiej akademii Teologicznej.
Od 4 listopada 1990 roku do 14 czerwca 1997 roku był biskupem tarnowskim. 14 czerwca 1997 roku został mianowany arcybiskupem metropolitą lubelskim. Ingres do archikatedry lubelskiej pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty odbył 29 czerwca 1997 roku. Został wówczas 11. rządcą diecezji i drugim metropolitą lubelskim. Pełnił również urząd Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Abp Życiński miał także bogaty dorobek publicystyczny; przez lata systematycznie publikował eseje w "Rzeczpospolitej", co tydzień pisał refleksje biblijne dla "Tygodnika Powszechnego". Interesował się filozofią nauki, kosmologią relatywistyczną, metalogiką, historią nauki i badaniem relacji między nauką a wiarą, filozofią procesu Whiteheada i jej rolą we współczesnym wykładzie chrześcijańskiej doktryny. Lubił muzykę Mozarta i Vivaldiego, poezję Herberta, ks. Twardowskiego i ks. Pasierba.
IAR/mch