Oficjalnie Bruksela jest miastem dwujęzycznym. I rzeczywiście - wszystkie napisy, ogłoszenia i reklamy są po francusku i niderlandzku. Na ulicach najczęściej można usłyszeć francuski. Ze względu na niewielką liczbę Flamandów, język niderlandzki słychać tylko w paru niewielkich dzielnicach.
Tendencja jest jednak spadkowa. Z najnowszych badań Wolnego Uniwersytetu w Brukseli wynika, że w 2006 r. francuski znało ponad 95 proc. mieszkańców, a dziś ponad 88 proc.
Niderlandzki (flamandzki), będący językiem ojczystym większości Belgów (czyli Flamandów zamieszkujących północną część kraju - Flandrię), od dawna jest w Brukseli znacznie mniej popularny niż francuski. Okazuje się, że dalej traci na znaczeniu - jeszcze w 2006 r. posługiwało się nim 28 proc. mieszkańców stolicy Belgii, a dziś 23 proc.
Obecnie 10 proc. mieszkańców Brukseli nie mówi w ogóle po francusku, angielsku czy niderlandzku. To około 100 tys. w liczącej ponad 1 mln mieszkańców stolicy Belgii.
Na znaczeniu zyskuje język arabski - w 2006 r. posługiwało się nim 6,5 proc. mieszkańców Brukseli, dziś prawie 18 proc. Gołym okiem widać to i słychać w niektórych tańszych dzielnicach, także w centrum miasta, gdzie powstają coraz to nowe arabskie kawiarnie, bary i sklepy.
- Połowa z nich urodziła się za granicą, ale nawet ci, którzy urodzili się w Belgii w swoich domach posługują się znaczenie częściej arabskim, mimo że znają francuski czy niderlandzki. W tej kulturze tradycja posługiwania się ojczystym językiem na emigracji jest często bardzo żywa. Zaczynają mówić w innym języku dopiero wtedy, gdy poznają partnera, który nie zna arabskiego, i założą rodzinę - podkreśla Janssens.
pp/PAP
Zobacz galerię - dzień na zdjęciach>>