Elżbieta Więcław jest członkiem stowarzyszenia Filomata, które organizuje konferencję dla rodziców "Jestem Rodzicem – wybieram empatię".
Jako rodzice jesteśmy przy dziecku od początku jego życia, towarzyszymy mu w poznawaniu otaczającej rzeczywistości, w nauce pierwszych kroków i słów, przekazujemy - świadomie lub nie - nasze postawy i rozumienie świata. Możemy sprawiać, że jest on fascynującym miejscem, a bliscy ludzie są obok, by pomagać, także wtedy (a może przede wszystkim), kiedy jest trudno, kiedy dzieci popełniają błędy, złoszczą się i nie radzą sobie z emocjami. Tak każdy człowiek buduje swoje "fundamenty na życie", które potem mogą być siłą konstruktywną albo destruktywną.
Bycie rodzicem to potęga miłości, emocji i konkretna wiedza, jak wychować dziecko. Coraz więcej osób chce świadomie uczyć się tego, jak efektywnie wspierać swoją pociechę na drodze do dorosłości. Jako rodzice chcemy dawać dzieciom wszystko, co najlepsze, wyposażyć je w życiową mądrość i moc, z którą poradzą sobie w dorosłym życiu. I jednocześnie wiemy, że wcale to nie jest łatwe, że mierzymy się nierzadko z bezradnością, smutkiem, a czasem i złością, kiedy sprawy nie idą tak, jak byśmy chcieli.
Pracując z dziećmi i młodzieżą widzimy, jak bardzo kurczą się ich kompetencje społeczne, jak coraz gorzej radzą sobie z budowaniem relacji i braniem odpowiedzialności za własne życie. Coraz częściej dzieci i nastolatki zmagają się z problemami depresji młodzieńczej. Z takimi deficytami ci młodzi ludzie trafiają na uczelnie, a potem do pracy. Czy mają szanse na zbudowanie szczęśliwych związków, rodzin?
– Mottem naszej konferencji uczyniliśmy słowa Wojciecha Eichelbergera, polskiego psychologa, który powiedział kiedyś, że "rodzice są jak ogrodnicy, którzy kupują nasiona. Tyle, że w przypadku dzieci nie ma takich torebeczek, gdzie widać, co z każdego nasionka wyrośnie i instrukcji, jak się o to nasionko troszczyć". Może się zdarzyć taka sytuacja, że rodzice, którzy takie "nasionko" wyciągną, będą próbowali wyhodować z niego dąb. Może się jednak okazać, że zasadzili bratek. W takiej sytuacji, gdy rodzic, który uprze się i będzie z tego bratka robić dąb, może zrobić się naprawdę smutno, bo nagle przestajemy akceptować to dziecko takim, jakie jest. W rezultacie nie będzie ani dębu, ani bratka. Tymczasem, mądry rodzic zrobi wszystko, by jego bratek był jak najbardziej udany – mówi Elżbieta Więcław.
Zapraszamy do słuchania dołączonego nagrania audycji, w której rozmawiamy również z Joanną Goc-Matyskiej o ocenianiu kształtującym jako przyszłości nauczania.
***
Tytuł audycji: Godzina wychowawcza
Prowadzi: Katarzyna Pruchnicka
Goście: Elżbieta Więcław (certyfikowana trenerka Porozumienia bez Przemocy (NVC), mediatorka i trenerka rozwoju osobistego, nauczyciel), Joanna Goc-Matyskiel (dyrektor ds. projektów edukacyjnych w Szkołach Podstawowych Gaudeamus)
Data emisji: 11.03.2019
Godzina emisji: 23.08
mat. prasowe/ml