Panufnik i Lutosławski – szkic do wspólnego portretu

- To, co ich łączyło, to myślenie strukturami, nieobce również innym kompozytorom – mówił na chwilę przed finałowym koncertem festiwalu "Łańcuch XI" (9 lutego 2014) dyrygent Alexander Liebreich. Zestawienie w programie tego wstępu kompozycji dwóch muzycznych przyjaciół - Witolda Lutosławskiego i Andrzeja Panfunika - stało się przyczynkiem do rozmowy o ich artystycznych różnicach i podobieństwach.
Zdaniem Liebreicha znakiem rozpoznawczym Panufnika jest indywidualne podejście do każdej kompozycji. - Poszczególne jego utwory są ściśle związane z konkretnymi ideami. Panufnik podkreślał tylko niektóre aspekty języka muzycznego. Skupiał się na sposobie gry, wibracji – opisywał rozmówca Barbary Schabowskiej.
Zapraszamy do serwisu specjalnego Witold Lutosławski w Polskim Radiu>>>
Obaj kompozytorzy tworzyli w oparciu o wyraźne struktury. Te u Lutosławskiego przybierały charakter bardziej skomplikowany i symfoniczny. – Pomysły u Lutosławskiego rozwijają się z jednego w drugi. Te przejścia są bardzo logicznie pomyślane. Przeprowadzone krok po kroku. U Panufnika struktura symfoniczna ogranicza się do kilku taktów czy też motywów, które za chwilę się zmienią.  Dlatego nie zaliczyłbym jego muzyki do nurtu symfonicznego zapoczątkowanego przez Beethovena – porównywał Alexander Liebreich.
Dyrektor Artystyczny NOSPR zwracał uwagę, że w pewnym okresie Panufnik był kompozytorem bardziej popularnym niż Lutosławski - czy dziś ma on szansę dołączyć do pocztu największych kompozytorów XX wieku? O tym w nagraniu audycji.
bch/jp