Janusz Maksymowicz urodził się 27 października 1930 roku w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego nosił pseudonim „Janosz” i walczył w kompanii szturmowej P-20 Armii Krajowej, która wchodziła w skład Batalionu „Bug”. W latach 1942–43 pomagał swojemu ojcu roznosząc po okupowanej Warszawie paczki i „Biuletyny Informacyjne”. Brał udział w akcjach na reducie Żyrardów i w Narodowym Banku Polskim.
- Przez ponad 5 lat okupacji niemieckiej, żyliśmy w strasznym upokorzeniu. Nikt się nie zastanawiał nad tym, że pójście w bój grozi śmiercią. Wybuch Powstania był nieunikniony. Dziś może wstyd o tym mówić, ale młodzież była napalona chęcią walki i odwetu. Wiele osób walczyło w małych grupkach jeszcze przed wybuchem Powstania. Myślę, że straty w ludności mogłyby być większe, jeśli nie zostałoby ono wywołane decyzją odgórną przez polityków i dowódców. 1 sierpnia, w godzinach rannych, kolega ojca powiedział mi, że o godzinie siedemnastej będzie godzina „W” i żebym się zgłosił na ulicę Długą 29, do Hotelu Polskiego. I tak przystąpiłem do Powstania - mówił Janusz Maksymowicz.
Więcej wspomnień Janusza Maksymowicza z Powstania Warszawskiego w całej rozmowie.
Audycję Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój prowadził Adrian Klarenbach.
PJ
__________________
Data emisji: 08.08.18
Godzina emisji: 17:45