Rok Moniuszki w Polskim Radiu
Stanisław August Lachowicz w "Tygodniku Petersburskim" tak przedstawiał dwudziestoletniego Stanisława Moniuszkę: Główna [...] gałąź muzyki, jakiej się poświęca P[an] Moniuszko jest muzyka dramatyczna; rodzaj jakiemu oddaje pierwszeństwo – opera francuska, [...] której granice tak szeroko rozpostarli Catel, Boieldieu, Auber, Hérold i Halévy, a której dźwięki rozlegają się dziś po scenach wszystkich teatrów europejskich. […] my tak lubimy tę wesołość, tę lekkość nie wyłączającą wszakże dramatyczności, tę śpiewność, grację i naiwność – te pierwiastki składowe dobrej opery francuskiej.
Stanisław Moniuszko do końca życia pozostał zagorzałym wielbicielem opery francuskiej, ale poza tym świetnie orientował się we wszystkim, co działo się na ówczesnych scenach europejskich. Znał dzieła włoskie i niemieckie, czy to z sceny, czy z lektury partytur lub wyciągów fortepianowych. Świadczą o tym jego listy oraz wybory repertuarowe po 1858 roku, gdy został dyrektorem opery warszawskiej – na scenę tę wprowadził wiele oper swoich ulubionych, nie tylko francuskich, autorów. Ale zafascynowania operą europejską najlepiej dowodzi własna twórczość sceniczna Moniuszki, i to nie tylko ta z wczesnego okresu.
***
Tytuł audycji: Moniuszko - historia prawdziwa
Prowadził: Piotr Matwiejczuk
Gość: prof. Ryszard Daniel Golianek (Instytut Muzykologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu)
Data emisji: 10.07.2019
Godzina emisji: 22.00
jp/bch