Jak mówi dyrektor Muzeum dr Ireneusz Maj, Niemcy rozpatrywali utworzenie obozu dla polskich dzieci, które "zagrażają dzieciom niemieckim". - Na podstawie dokumentu można stwierdzić szokujący fakt, że oprócz rozpatrywania kwestii obozów dla dzieci i młodzieży zajęto się też sprawą miejsca, w którym miano szkolić psy dla wartowników niemieckich. Pracownicy urzędu bezpieczeństwa wykazali większą troskę wobec tych psów, którym należało zapewnić odpowiednie warunki w okresie zimowym, niż wobec dzieci - dodał.
Niemiecki obóz dla polskich dzieci przy ulicy Przemysłowej w Łodzi działał w latach 1942-1945. Według szacunków, przeszło przez niego ponad 3 tysiące dzieci, a kilkaset zmarło. Doktor Ireneusz Maj zaznacza, że małych więźniów dziesiątkowały trudy pracy, brutalność i sadyzm strażników oraz głód. - W ciągu dnia racje stanowiły: dwie kromki chleba, czarna kawa oraz coś, co przypominało zupę. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że te zwierzęta, o których mowa w dokumentach, miały lepsze wyżywienie niż polskie dzieci. Naszą rolą jest odkrywać tę historię, pokazywać brutalność totalitaryzmu niemieckiego - dodaje.
Polen-Jugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt został utworzony przez okupacyjne władze niemieckie 1 grudnia 1942 roku, a pierwsi mali więźniowie zostali przetransportowani do niego już kilka dni później - 11 grudnia. Obóz funkcjonował do 18 stycznia 1945 roku, kiedy to załoga opuściła jego teren, zostawiając otwarte bramy i uciekając.
Z inicjatywą powstania Muzeum Dzieci Polskich - ofiar totalitaryzmu w Łodzi wystąpił Rzecznik Praw Dziecka Mikołaj Pawlak i to w jego biurze powstała Rada Programowa. Zostało utworzone 1 czerwca 2021 roku na mocy zarządzenia wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego.
Obecnie prowadzone są rozmowy z prezydent Łodzi Hanną Zdanowską dotyczące lokalizacji muzeum w miejscu, gdzie istniał obóz, czyli przy ulicy Przemysłowej. O historii tego miejsca można przeczytać na stronie www.muzeumdziecipolskich.pl.
IAR/dad