Mistrzyni słowa, lakoniczności i subtelnego humoru, była także krytykiem, felietonistką i tłumaczką. W 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla, przyznaną "za poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".
Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja i oszczędność słowa, posługiwanie się ironią i paradoksem, a także treści filozoficzne. Wiersze poetki często ukazują świat z perspektywy codziennych zdarzeń i zwykłych, nawet błahych rzeczy. Obserwacje życia łączą się z głęboką refleksją o egzystencji człowieka.
Poetka, związana przez całe życie z Krakowem, zmarła 1 lutego 2012 roku. W dniu jej pogrzebu, 9 lutego punktualnie w południe, z krakowskiej Wieży Mariackiej zamiast tradycyjnego hejnału odegrana została melodia do wiersza Wisławy Szymborskiej "Nic dwa razy". Utwór wykonał muzyk Capelli Cracoviensis Marian Magiera. Sekretarz i przyjaciel Wisławy Szymborskiej Michał Rusinek powiedział podczas pogrzebu poetki, że noblistka zostanie z nami w swoich wierszach.
W 2011 roku Wisława Szymborska została uhonorowana najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego. Była także laureatką wielu prestiżowych wyróżnień, między innymi Nagrody Polskiego PEN Clubu, a także nagród - Herdera, Goethego oraz Kościelskich. W 2001 roku otrzymała dyplom honorowego członka Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury.
Po śmierci noblistki, zgodnie z jej testamentem, została założona Fundacja Wisławy Szymborskiej. Jej głównym celem jest opieka nad literacką spuścizną patronki. Od 2013 roku instytucja przyznaje międzynarodową nagrodę poetycką jej imienia. W 2016 roku fundacja, we współpracy z wydawnictwem "Znak", wydała dwie książki biograficzne o Wisławie Szymborskiej. W 2019 roku w Bibliotece Jagiellońskiej została utworzona wystawa rękopisów poetki zatytułowana "Radość Pisania".
IAR/PP