22 lata temu, 30 marca 2002 roku, zmarła Elizabeth Bowes-Lyon – nazywana królową matką. Pasjonowała się szkocką literaturą i zabytkami, a o poranku budził ją kobziarz. Ukochanym wnukiem królowej matki był obecny król Karol III, paradoksalnie nielubiany przez Brytyjczyków.
Żona przyszłego króla
Kiedy miała 21 lat, oświadczył jej się książę Albert (późniejszy król Jerzy VI). Elżbieta nie przyjęła oświadczyn, ale Albert nie ustawał w staraniach o jej rękę. Ostatecznie ich ślub odbył się 26 kwietnia 1923 roku w Opactwie Westminsterskim. Elżbieta była pierwszą od 200 lat nie księżniczką poślubioną przez królewskiego syna.
Nikt nie zakładał, że Elżbieta kiedykolwiek zostanie królową. Po śmierci Jerzego V na tron wstąpił Edward VIII, ale już niespełna rok później abdykował i królem został Jerzy VI. Był rok 1936, jej starsza córka Elżbieta miała wówczas 11 lat, a młodsza Małgorzata, 7.
II wojna światowa
Wybuch II wojny światowej i przyłączenie się Wielkiej Brytanii do konfliktu były dla wizerunku Jerzego i Elżbiety decydujące. – Kiedy Anglii groziła inwazja wojsk niemieckich, proponowano rodzinie królewskiej opuszczenie wysp brytyjskich i udanie się do Kanady, Elżbieta, podobnie jak jej małżonek, odpowiedzieli zdecydowanie: "Nie" – mówił Bolesław Broszczak w audycji Sławomira Szofa w 2000 roku.
28:55 Królowa Matka.mp3 Kim była królowa matka? O życiu i działalności Elżbiety Bowes-Lyon, królowej Wielkiej Brytanii, żony Jerzego VI, jednej z najpopularniejszych osób z brytyjskiej rodziny królewskiej mówi Bolesław Broszczak, aud. Sławomira Szofa z cyklu "Postacie XX wieku". (PR, 3.09.2000)
W czasie bombardowań Londynu królowa wychodziła na ulice, wraz z królem odwiedzała szpitale, fabryki i koszary. Księżniczki: Elżbieta i Małgorzata opatrywały rannych w szpitalach polowych. Postawa królowej matki zapewniła jej powszechny podziw i sympatię poddanych.
Milczący świadek stulecia
Daty w życiu Elżbiety Bowes-Lyon miały symboliczne znaczenie. Urodziła się na przełomie XIX i XX wieku, a zmarła już w kolejnym tysiącleciu. Królowa matka była obecna przy wszystkich najważniejszych wydarzeniach XX wieku. Po śmierci Jerzego VI królowa początkowo wyjechała do Szkocji, ale bardzo szybko wróciła do życia publicznego.
– Ona słynęła z tego, że nawiązywała cudowny wręcz kontakt z każdym człowiekiem – podkreślał Bolesław Broszczak. – To nie musiał być człowiek z wyższych sfer.
Swoim autorytetem dominowała nad rodziną królewską i niejednokrotnie godziła zwaśnione strony. – Wielokrotnie mawiała, jeszcze za życia króla Jerzego VI, że ona się do spraw publicznych nie chce mieszać – przypominał gość radiowej audycji. – Natomiast zawsze służyła radą i pomocą zarówno mężowi, jak i panującej na tronie córce.
mb/im