Logo Polskiego Radia
POSŁUCHAJ
PolskieRadio24.pl
Julia Budzisz 07.03.2024

Z koszar wojskowych na olimpiadę. 57. rocznica śmierci Karola Rómmla

7 marca 1967 roku zmarł Karol Rómmel. Człowiek, który w swoim życiu zajmował się wieloma dziedzinami – był żołnierzem, olimpijczykiem, a przede wszystkim najwszechstronniejszym jeźdźcem w polskiej historii tej dyscypliny.  

Dzieciństwo i edukacja

Pochodził ze szlachty kurlandzkiej. Jego ojcem był Alfons Rómmel – wyższy oficer armii rosyjskiej, a matką Maria z domu Marcinkiewicz. Urodził się 22 maja 1888 roku w Grodnie, siedem lat po swoim bracie Juliuszu. Początkowo jego nazwisko brzmiało "Rummel", jednak w 1918 roku wraz z Juliuszem zmienił je na "Rómmel". W 1906 roku ukończył Korpus Kadetów w Odessie, a dwa lata później Pawłowską Junkierską Szkołę Piechoty w Petersburgu. Był również absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.

Służba wojskowa

Nie wiemy dokładnie, kiedy zaczęła się jego kariera wojskowa, jednak dysponujemy informacją, że w 1917 roku jest już pułkownikiem w armii rosyjskiej.

Do Wojska Polskiego został przyjęty 15 lipca 1919 roku w stopniu majora. Na początku dowodził 8. pułkiem ułanów, a następnie był instruktorem w szkołach oficerskich kawalerii w Grudziądzu, Przemyślu i Starej Wsi. W 1920 roku przydzielono go do 1. pułku szwoleżerów w Warszawie, w grudniu 1925 roku natomiast został przeniesiony do 1. pułku strzelców konnych. Wiemy, że w 1923 roku ma już stopień podpułkownika.

Jeździectwo i igrzyska olimpijskie

Konno jeździł od dziecka, do czego zachęcał go ojciec. Wydaje się, że po raz pierwszy startował w konkursie jeździeckim 21 marca 1910 roku w Petersburgu. Nie uzyskał żadnego znaczącego wyniku, co zmotywowało go do podszkolenia swoich umiejętności. Intensywna nauka i treningi opłaciły się, a Rómmel zaczął zdobywać liczne nagrody na kolejnych zawodach hipicznych.

W roku 1920 i 1924, a także w latach 1927-1928 zajmował się szkoleniem polskiej reprezentacji jeździeckiej kolejno na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii, Paryżu i Amsterdamie. Sam również startował na olimpiadzie. W Paryżu zdobył dziesiąte miejsce w konkursie skoków i we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego. Na olimpiadę powrócił w 1928 roku – w WKKW jego zespół zdobył brązowy medal.

Rómmel brał również udział w prestiżowych międzynarodowych konkursach jeździeckich w Londynie, Nowym Jorku, Paryżu, Berlinie czy w Rzymie.

Co istotne, ustanowił on, na koniu "Dyngus", także rekord Polski w skoku - aż 198 cm! Rómmel był też dwukrotnym mistrzem Polski w skokach i dwukrotnie wicemistrzem.

Działał w różnych instytucjach związanych z hodowlą koni i wyścigami. Przez chwilę posiadał nawet własną stajnię wyścigową. Od 1937 roku do wybuchu wojny kierował Klubem Jazdy Konnej w Łodzi. Jest autorem książki "Zaprawa i jazda wyścigowa" z 1938 roku. Warto wspomnieć, że sam ją zilustrował.

Dachau i "Krzyżacy"

W czasie II wojny światowej był więźniem obozów koncentracyjnych w Dachau i Mauthausen. W latach 1959-1960 był współpracownikiem i konsultantem reżyserów realizujących takie filmy batalistyczne, jak "Tarpany", "Krzyżacy" czy "Lotna", w której to zagrał nawet rolę proboszcza. Co ciekawe, aktorów grających w "Krzyżakach" uczył na warszawskim Służewcu sztuki jeździeckiej.

Rómmel został odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą Honorową Polską Odznaką Jeździecką.

Zmarł 7 marca 1967 roku w Elblągu, a pochowany został na cmentarzu w Gdańsku.

Julia Budzisz

Bibliografia

Kazimierz Toporowicz, Rómmel Karol, Polski Słownik Biograficzny t. XXXII, Warszawa-Kraków-Wrocław-Gdańsk 1989-1991 s. 495-496.