- Życie składa się z paradoksów - zauważył profesor Edward Krasiński, obecny redaktor naczelny magazynu. Jego zdaniem to nie przypadek, że najlepsze polskie pisma poświęcone kulturze powstały w mrocznych czasach stalinowskich. Otóż władze PRL posługiwały się nimi do szerzenia komunistycznej propagandy, ale też pozostawiały od początku spory margines dla rzetelnego opisu dziejów polskiej muzyki, sztuki, teatru.
"Pamiętnik Teatralny" założony został w 1952 roku przez wielkiego reżysera, Leona Schillera. Jego kolejnymi redaktorami naczelnymi byli: prof. Bohdan Korzeniewski i prof. Zbigniew Raszewski. Po jego śmierci do dziś kieruje tym specyficznym czasopismem właśnie prof. Edward Krasiński. Dzięki badaniom i kolejnym odkryciom historyków teatru czytelnicy mogą poznać rzetelnie przedstawione fakty, dotyczące mniej lub bardziej znanych zjawisk, wydarzeń i faktów (jak choćby powstania pierwszej szkoły dla aktorów założonej przez Wojciecha Bogusławskiego czy okoliczności słynnych "Dziadów" Kazimierza Dejmka).
Co istotne, "Pamiętnik" nie tylko odzwierciedla obecny stan wiedzy o historii teatru, lecz często także inicjuje określone kierunki badań. Tak było, jeśli chodzi o zainteresowanie teatrem Grotowskiego czy teatrem Gombrowicza.
Pasjonującą lekturą są właśnie numery monograficzne, poświęcone np. Witkacemu, Tymonowi Terleckiemu czy Aleksandrowi Bardiniemu. "Pamiętnik Teatralny", któremu niektórzy krytycy zarzucali dawno zbytnie oddanie historii, o dziwo, miewał niejedną potyczkę z cenzurą, stąd żywotowi pisma towarzyszą także zabawne anegdoty...
Sczegóły w nagraniu audycji, której gośćmi byli: Marzena Kuraś, prof. Edward Krasiński, dr Patryk Kencki, dr Jarosław Komorowski i zaprzyjaźniona z redakcją prof. Barbara Osterloff. Program przygotowały Iwona Malinowska i Elżbieta Łukomska.