- Do Polskiego Radia trafiłem w 1955 roku. Właśnie wypuszczono mnie z więzienia i przyjechałem do Warszawy szukać jakiegoś zajęcia. Traf chciał, że korzystałem z publicznej toalety nieopodal radiowego gmachu. W bramie zaczepiłem jakiegoś cżłowieka, który okazał się tutejszym dozorcą i wysłał mnie do dyrektora administracyjnego. Tak zostałem kierownikiem radiowych hydraulików, stolarzy i malarzy -opowiada w PR24.
Ta opowieść nie przypomina typowej biografii - znanego i nagradzanego na całym świecie - mistrza muzycznej awangardy. A jednak wkrótce Eugeniusz Rudnik stał się rozchwytywanym inżynierem dźwięku, a następnie samodzielnym kompozytorem, współtworząc jeden z najważniejszych fenomenów polskiej kultury XX stulecia.
Mowa o Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia, jednym z pierwszych na świecie ośrodków muzyki elektronicznej. W Europie uprzedzili nas tylko Francuzi, Niemcy oraz Włosi. Nic dziwnego, że na Malczewskiego ściągali tłumnie pionierzy i najwybitniejsi kompozytorzy muzyki elektronicznej z Polski (jak Włodzimierz Kotoński, Krzysztof Penderecki i Bogusław Schaeffer) oraz całego świata (wśród nich: remiksowany dziś przez twórców ambientu norweski guru, Arne Nordheim).
Zachęcamy do odsłuchania rozmowy z wybitnym twórcą Eugeniuszem Rudnikiem. Poniżej prezentujemy jeden z utworów kompozytora.
PJK/IAR