Urzędnicy wpływowej służby cywilnej coraz głośniej ostrzegają ministrów, że będą musieli pójść na polityczne kompromisy, by kraj nie ucierpiał gospodarczo.
Dziennik pisze o "dramatycznej zmianie nastroju" w Ministerstwie ds. Wychodzenia z Unii. Wzmacnia się pozycja ministra finansów Philipa Hammonda - zwolennika miękiego Brexitu. Informatorzy gazety mówią, że siły przegrupowuje też brytyjski biznes. Przed wyborami przedsiębiorcy mieli poczucie, że ich głosu się nie słucha. Teraz ich siła ma wzrastać.
Brexit - czytaj więcej
Kręgi biznesowe to główne źródło presji, by Wielka Brytania nie opuszczała unii celnej, tyle że takie rozwiązanie ma wady. Po pierwsze, Londyn musiałby się stosować do jej reguł, tracąc jednocześnie głos przy ustalaniu przepisów. Po drugie, z krajami spoza Unii nie mógłby zawierać umów handlowych regulujących wysokość ceł. Te dyktowałaby Wspólnota. A według argumentacji czołowych zwolenników Brexitu, jego główna zaleta miałaby polegać na otwarciu się na handel z całym światem. “Problem polega na tym, że w rzeczywistości stoimy przed dwiema tylko opcjami" - powiedział jeden z informatorów "Guardiana", tłumacząc, że jedna to "coś, co przypomniałoby Europejski Obszar Gospodarczy", gdzie kontrola ze strony Londynu byłaby niewielka, ale dostęp do europejskich rynków wysoki.
Wideo: D. Tusk: Propozycja Wlk. Brytanii ws. praw obywateli UE na pierwszy rzut oka poniżej oczekiwań
Źródło: EU EBS/x-news
Zdaniem tego źródła, druga możliwość to układ przypominający niedawne porozumienie Unii z Kanadą CETA, gdzie dostęp jest niski, ale kontrola polityczna Wielkiej Brytanii - wysoka. "Guardian" cytuje w tym kontekście zeszłotygodniowe doniesienia, jakoby rząd dysponował analizą mówiącą, iż zacieśnienie kontaktów handlowych z krajami spoza Wspólnoty nie będzie w stanie zrekompensować strat poniesionych w wyniku opuszczenia unii celnej.
dad