Od tego czasu w stolicy oddano do użytku dwie linie metra. Dziennie z tego środka transportu korzysta ponad 600 tys. pasażerów. Warszawskie metro jest jedynym w Polsce systemem kolei podziemnej.
Pierwszy, 11-kilometrowy odcinek, budowano 12 lat - od 1983 r. Całą linię oddano do użytku w 2008 r. Na 23 kilometrach znajduje się 21 stacji. Trasa zaczyna się na Ursynowie - stacją Kabaty - i biegnie przez Mokotów, Śródmieście oraz Żoliborz, kończąc się ostatnią stacją Młociny. Na przejazd wystarczy 38 minut.
Trwa rozbudowa drugiej linii
Trzy lata temu, 8 marca 2016 r., stolica doczekała się otwarcia centralnego odcinka drugiej linii metra, który łączy lewo- i prawobrzeżną Warszawę. Przebiega od ronda Daszyńskiego na Woli, przez Śródmieście, do Dworca Wileńskiego. Ma ponad 6 km i 7 stacji. Przejazd trwa 13 minut. Druga linia podziemnej kolei krzyżuje się z pierwszą na stacji Świętokrzyska.
Obecnie trwa rozbudowa drugiej linii o trzy stacje na Pradze-Północ i Targówku oraz o trzy na Woli. Odcinek północno-wschodni, czyli stacje Szwedzka, Targówek i Trocka, ma być oddany do użytku w tym roku.
W listopadzie ubiegłego roku miasto podpisało kontrakt na kolejne stacje drugiej linii. Przez trzy lata zostanie zbudowanych osiem stacji pasażerskich oraz jedna stacja techniczno-postojowa, która będzie używana do serwisowania pociągów.
Obecnie opracowywana jest też koncepcja trzeciej linii metra lub odnogi drugiej linii. Z Gocławia miałaby dochodzić pod Stadion Narodowy, gdzie połączy się z drugą nitką.
36 lat od rozpoczęcia budowy
Historia warszawskiego metra sięga 1925 r., kiedy podjęto pierwszą uchwałę o jego wybudowaniu. Dwa lata później rozpoczęły się badania geologiczne, jednak prace dwukrotnie wstrzymano - najpierw ze względu na kryzys w latach 30., a później z powodu wybuchu II wojny światowej.
W 1950 r. rząd podjął uchwałę o budowie tzw. metra głębokiego w Warszawie. Prace rozpoczęto na Pradze w 1951 r. Trasa miała przebiegać pod Wisłą, ale ze względu na utrudnienia geologiczne, m.in. kurzawkę i rosnące koszty, ograniczono ją do odcinka doświadczalnego. Wybudowano wówczas w okolicach ulic Radzymińskiej, Szwedzkiej i Naczelnikowskiej komorę rozjazdową oraz tunel szlakowy o długości ponad kilometra. W 1957 r. prace wstrzymano, część tunelu przeznaczono na leżakownię win, a resztę podziemnych obiektów zabezpieczono i zalano wodą gruntową.
W latach 70. powrócono do przedwojennej idei budowy metra płytkiego. Powstały wówczas techniczno-ekonomiczne założenia pierwszej linii. W 1982 r. rząd PRL zawarł umowę z ZSRR o pomocy przy budowie podziemnej kolei. 15 kwietnia 1983 r. wbito w ziemię pierwszą łopatę albo - jak mówią eksperci - pierwszy pal stalowy na budowie tunelu na Ursynowie. Tę datę uważa się za rozpoczęcie budowy metra.
bb