W ostatniej drodze zmarłemu towarzyszyła rodzina, księża profesorowie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, studenci, przyjaciele, oraz bliscy innych ofiar katastrofy.
Mszy świętej pogrzebowej, odprawionej w warszawskim kościele św. Michała Archanioła, przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej Marian Duś. Przy trumnie nakrytej flagą państwową wartę pełniła kompania honorowa wojska polskiego.
Przemówił obecny rektor UKSW ks. prof. Stanisław Dziekoński. Zwrócił m.in. uwagę na zdjęcie księdza Rumianka, stojące przy trumnie; to samo, które wystawione było przy pierwszym pogrzebie.
Zobacz specjalny serwis poświęcony katastrofie smoleńskiej >>>
12 listopada na wniosek prokuratury przeprowadzono w Warszawie dwie ekshumacje ofiar katastrofy smoleńskiej; jedną w Świątyni Opatrzności Bożej, drugą na cmentarzu w Pyrach. Oficjalnie nie ujawniono danych ekshumowanych ofiar. Wyjaśniono, że ekshumacje zarządzono po gruntownej analizie dokumentacji sądowo-medycznej z Rosji i po porównaniu jej z innymi dowodami.
Media podawały nieoficjalnie, że ekshumowane ofiary to duchowni - kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej ks. Zdzisław Król oraz ks. prof. Ryszard Rumianek, rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Według śledczych, "najprawdopodobniej, pomimo prawidłowej identyfikacji przeprowadzonej przez rodzinę, ciała zostały błędnie oznaczone przez stronę rosyjską w toku ich czynności w moskiewskim instytucie medycyny sądowej".
Pogrzeb ks. infułata Zdzisława Króla odbył się 24 listopada; jego ciało złożono w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie. W sobotę trumna z ciałem ks. prof. Rumianka została złożona do grobu rodzinnego na cmentarz w Pyrach.
Ks. prof. Ryszard Rumianek był duchownym katolickim i naukowcem - teologiem, biblistą; był osobą bardzo lubianą przez studentów. W 2009 r. za zasługi w działalności naukowo-dydaktycznej i osiągnięcia w pracy duszpasterskiej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jako swoją dewizę życiową podawał: "Respice finem" (Patrz końca).
PAP, tj